Minęło pół roku od zakończenia meczu o Mistrzostwo Świata pomiędzy Magnusem Carlsenem, a Fabiano Caruaną. Podczas tego wydarzenia co rundę pojawiały się artykuły ze szczegółowymi analizami – możecie je znaleźć wszystkie pod linkiem https://infoszach.pl/ms2018/
Z jakiej okazji zatem pojawia się teraz artykuł z podsumowaniem?
Podobny artykuł pisałem w 2016 roku https://infoszach.pl/2016/12/06/mecz-o-ms-w-16-diagramach/ i po ostatnim meczu również taki planowałem. W dużej części był on napisany właśnie tuż po meczu, ale niestety zabrakło czasu na ukończenie. Postanowiłem jednak zastosować się do zasady „lepiej późno niż wcale” i pomimo upływu czasu dokończyć ten wpis. Podobnie było z planowanym filmem z ciekawostkami, który został dopracowany także teraz 🙂
Dajcie koniecznie znać, czy podoba Wam się tego typu filmik, a tymczasem przejdźmy do diagramów.
Runda 1 (Caruana – Carlsen)
Przed meczem Magnus wspominał, że jeśli ktoś gra mecz o Mistrzostwo Świata po raz pierwszy, to najtrudniejsze będą pierwsze rundy. Już na samym początku te słowa znalazły swoje potwierdzenie i Fabiano wpadł w poważne tarapaty pomimo białego koloru i rozegrania solidnego wariantu Rossolimo w obronie sycylijskiej. Jednakże szybka ucieczka królem wymusiła na Carlsenie znalezienie konkretnych kontynuacji, których nie znalazł co spowodowało topnienie przewagi i ostatecznie po 115 posunięciach nastąpił podział punktu.
Runda 2 (Carlsen – Caruana)
W drugiej rundzie Fabiano udowodnił jak dobrze przygotował debiuty i zaprezentował nową ideę w gambicie hetmańskim. Magnus zdecydował się na spokojną kontynuację rezygnując z walki o przewagę i w mojej opinii zachował się bardzo dojrzale, że nie podjął zbędnego ryzyka. Oczywiście debiut to nie wszystko, ale w dalszej części partii Fabiano grał bardzo pewnie i to Magnus musiał forsować remis.
Runda 3 (Caruana – Carlsen)
W trzeciej partii Fabiano postanowił powtórzyć wariant Rossolimo z pierwszej rundy zmieniając trochę plan gry, ale nie wywarło to wrażenia na obrońcy tytułu. Po 15.Gd2 nastąpiło …Waa8 i żadna ze stron nie była w stanie opanować jedynej otwartej linii ani przejąć choć na moment inicjatywy. Remis był logicznym zakończeniem.
Runda 4 (Carlsen – Caruana)
Tym razem Magnus wybrał 1.c4, ale Fabiano odpowiedział bardzo modnym i pryncypialnym wariantem. Jednakże po 15.b5 zdaniem większości komentatorów były szanse na małą przewagę, a po zagranym w partii ruchu 15.We1 i …Gd7 ze strony czarnych już takiej możliwości zagrania b4-b5 nie było i dalsza część partii raczej nie wzbudziła zbyt wielu emocji wśród kibiców i padł kolejny remis.
Runda 5 (Caruana – Carlsen)
Ponownie na desce stanął wariant Rossolimo, ale tym razem Fabiano wybrał jeszcze inny plan, co jednak nie zaskoczyło Magnusa. Mistrz świata z lekkością wyrównał i ponownie bezbłędnie rozgrywano równą końcówkę. Trzeba dodać jak bardzo wysoki poziom prezentowali zawodnicy, raczej większość arcymistrzów nawet w takiej końcówce miałoby spore szanse się pomylić. Do tego droga jaką przewędrował król czarnych była naprawdę niesamowita i tym razem kibice nie powinni narzekać.
Runda 6 (Carlsen – Caruana)
Kolejna partia Magnusa białymi i kolejny inny pierwszy ruch. Tym razem padło na 1.e4 i zgodnie z oczekiwaniami pretendent do tronu odpowiedział obroną rosyjską i nie tylko uzyskał wyrównanie, ale po prostu zaczął ogrywać Magnusa! Pomimo przewagi wydawało się, że Magnus się wybronił książkowo i znów podział punktu był nieunikniony. Czy uwierzysz, że po 68…Gh4 czarne forsownie matują w 36 ruchach? 😀 To jednak wskazane zostało przez komputer i sam Kasparov stwierdził, że jeśli jakiś człowiek znalazłby to przy szachownicy to należałoby go od razu skontrolować czy nie posiada urządzenia elektronicznego.
Runda 7 (Carlsen – Caruana)
Po półmetku zawodnicy powtarzają kolor i na desce stanął wariant z rundy drugiej. Magnus zmienia trochę kolejność w 10 ruchu, ale nabierający pewności siebie Fabiano ponownie zaskakuje swoim domowym przygotowaniem. Po masowych wymianach na linii d, kibice zaczynają wieszczyć dwanaście remisów.
Runda 8 (Caruana – Carlsen)
Kiedy już wielu straciło nadzieję na rozlew krwi na szachownicy, Fabiano decyduje się już nie grać wariantu Rossolimo, a idzie na otwartą Sycylijską i sprawdza Magnusa w wariancie Sveshnikova. Jak to zwykle bywa, w otwartej Sycylijskiej gra jest ostra i dużo bardziej konkretna. W pozycji na diagramie zamiast wolnego 24.h3 należało zagrać 24.Hh5 ze sporą przewagą. Pomimo kolejnego pokojowego zakończenia nadzieje na przełamanie powróciły.
Runda 9 (Carlsen – Caruana)
Powtórka wariantu debiutowego z rundy 4, ale tym razem Magnus zaskakuje nowinką i uzyskuje inicjatywę. Cóż z tego jeśli przeciwnik broni się po prostu bardzo dobrze? Do tego troszkę niecierpliwe 25.h5 okazało się niedokładne, gdyż po prostym 25…gxh5 czarne pomimo słabości strukturalnych mają swoją kontrę związaną z …h5-h4 i pada ponownie rezultat bez rozstrzygnięcia.
Runda 10 (Caruana – Carlsen)
Kolejna otwarta Sycylijska i rzeczywiście znów były fajerwerki. Ruchem 21.b5 zachwycił się sam Kasparov! Caruana jednakże zachował spokój i po szalenie skomplikowanej grze równowaga nie pozostała naruszona.
Runda 11 (Carlsen – Caruana)
Partia rosyjska jak w rundzie 6, tym razem hetmany wymieniono trochę później, po 13.c4 Hxd2, ale powstała końcówka kolejny raz nie zwiastowała rozstrzygnięcia. Magnus jest przecież znany z wyciskania wody ze skały, ale w tym meczu Fabiano jest nie do przebicia. Czy było to frustrujące dla obrońcy tytułu? Czy jednak zbliżanie się do potencjalnych dogrywek było tym do czego świadomie dążył?
Runda 12 (Caruana – Carlsen)
Otwarta Sycylijska i bezkompromisowa walka? Nie tym razem. Fabiano dostał gorszą pozycję grając białymi, a ku zdziwieniu wielu Magnus w pozycji na diagramie, gdzie stoi znacznie lepiej po prostu zaproponował remis. Z jednej strony jest to nietypowe dla mistrza świata, z drugiej jednak jeśli pamiętacie poprzedni mecz z Karjakinem, to strategia przejścia do dogrywek jest taka sama.
Dogrywki!
Jak się okazało strategia Norwega była w pełni trafiona 🙂
Bić czy nie bić pionka na e4? Szachy szybkie pokazały jak łatwo robi się błędy… Błędy, które w mojej opinii w partii klasycznej nie byłyby oczywiste dla wielu silnych graczy. Otóż należało najpierw wtrącić szacha 37…Wa2+ i potem zbić na e4. Natomiast 37…Kxe4 zagrane w partii przez Fabiano jest ruchem przegrywającym i zalecam wszystkim samodzielną analizę tej końcówki.
Finalna pozycja po 28 posunięciach. W drugiej partii dogrywek Fabiano zupełnie nie istniał.
Sytuacja meczowa wymuszała na Fabiano konieczność zwyciężenia dwóch partii, aby przejść do dalszego etapu dogrywek. Magnus zdaje sobie sprawę, że remis daje mu tytuł i w pozycji na diagramie gra 26.e5 forsując wymiany. Ostatecznie w równej pozycji Amerykanin przegiął co spowodowało, że przegrał także trzecią partię dogrywek.
Jeśli interesuje Was bardziej któraś z partii, to tak jak wspomniałem na początku – dostępne są na naszej stronie szczegółowe analizy każdej rundy przygotowane przez utytułowanych graczy (w tym, arcymistrzów!).
Podobał Ci się wpis? Wesprzyj nas na patronite!
Bardzo fajne podsumowanie w pigulce. Przejrzalem tez 2 z analiz partii dobrze wytłumaczone slowami oceny kluczowych pozycji, w ramach treningu polecam. A’propo pozycji w 6 partii to kiedys Ivan Sokolov (chyba on) stwierdził ze nie rozumie współczesnych szachów np. Z partii Caruany nie rozumie anu jednego ruchu – wypowiedź z przed kilku lat
Dzięki za komentarz 😉 Tak, nowoczesne szachy bywają szalenie skomplikowane – ale ci najlepsi na świecie w porównaniu do takich zwyklejszych GMów grają naprawdę nieziemsko.