Zdanie odrębne od Decyzji Organu Dyscyplinarnego II Instancji w sprawie odwołania od Kary Dyscyplinarnej nr 1/10/2020

Jako niezależny portal informacyjny zostaliśmy poproszeni o publikację zdania odrębnego trzech członków Zarządu Polskiego Związku Szachowego w sprawie decyzji ww. Zarządu z dnia 19 stycznia 2021. Decyzja ta została podjęta w sprawie odrzucenia odwołania strony Patrycji Waszczuk od wyroku I instancji, która przyznała oskarżonej dyskwalifikację na okres 2 lat za „korzystanie w trakcie partii z pomocy zewnętrznej lub dopingu elektronicznego, tj. o przewinienie dyscyplinarne z par. 11 pkt. 1 f) Regulaminu Dyscyplinarnego Polskiego Związku Szachowego”, jak podała w Uchwale nr 1/10/2020 Komisja Wyróżnień i Dyscypliny. W myśl wolności słowa i rzetelności dziennikarskiej, wszystkie oficjalne informacje i oświadczenia stron w tej sprawie mogą być przez nas publikowane. O sprawie informujemy od samego początku, czyli wykluczenia zawodniczki z turnieju w Ustroniu.


Szanowni Państwo,

W związku z decyzją Prezesa PZSzach odmawiającą publikacji na stronie Polskiego Związku Szachowego zdania odrębnego do decyzji Zarządu oraz powtarzanymi przez przedstawicieli PZSzach nieprawdziwymi informacjami na temat naszych intencji, publikujemy treść naszego zdania odrębnego.

Mając na uwadze dobro całego środowiska szachowego, a także samego Polskiego Związku Szachowego, niniejszym argumentujemy nasz głos sprzeciwu w głosowaniu w dniu 16 stycznia 2021 r. nad odwołaniem od orzeczenia Komisji Wyróżnień i Dyscypliny Polskiego Związku Szachowego skutkującym nałożeniem kary dyscyplinarnej 1/10/2020 z dnia 6 października 2020 r.

Naszym zdaniem, w niniejszej sprawie wydanie postanowienia utrzymującego w mocy zaskarżone orzeczenie było niedopuszczalne z uwagi na oczywiste błędy proceduralno-formalne popełnione na etapie I instancyjnym, a Organ Dyscyplinarny II Instancji nie wykazał należytej staranności w zbadaniu sprawy i nie starał się realizować nałożonych na niego regulaminowych obowiązków.

Utrzymanie w mocy orzeczenia Organu I Instancji bez pochylenia się nad istotnymi w naszym przekonaniu błędami formalnymi, może na ewentualnym dalszym etapie postępowania skutkować pełnym uniewinnieniem obwinionej, jeszcze przed zbadaniem mocnych dowodów, jakimi wydają się być dokumenty zaprezentowane Komisji przez wnioskującego o ukaranie.

Jesteśmy zdecydowanymi przeciwnikami jakiegokolwiek stosowania niedozwolonych metod czy środków, które mogłyby w sposób nieuczciwy wpłynąć na przebieg rywalizacji szachowej. Niemniej jednak rola jaką pełnimy w Polskim Związku Szachowym zobowiązuje nas do przestrzegania podstawowych zasad wynikających z obowiązujących reguł prawnych. Tym samym czujemy się zobligowani do szczególnej dbałości o prawidłowość przebiegu procesu dyscyplinarnego. Wszak pamiętajmy, iż każdy ma prawo do uczciwego, bezstronnego postępowania, które w sposób niebudzący wątpliwości i niepozostawiający pola do niepotrzebnej dyskusji, rozstrzyga merytorycznie sprawę.

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem wyrażonym w decyzjach Organów Dyscyplinarnych I i II Instancji Polskiego Związku Szachowego także w związku z wątpliwościami, które mamy co do sposobu procedowania przezeń oraz co do składu orzekającego. Sądzimy, że pewne okoliczności, które zostały ujawnione w sprawie mogły wywoływać wątpliwości co do bezstronności niektórych członków składu.

Prawo do wsparcia i reprezentacji jest uznawane za jeden z podstawowych kanonów każdego postępowania. Przy braku argumentacji, wykluczenie przez Organ I Instancji obrońcy lub pełnomocnika obwinionej, spowodowało odrzuceniem pism kierowanych do Komisji Wyróżnień i Dyscypliny Polskiego Związku Szachowego. W naszym przekonaniu, strona postępowania ma prawo do właściwej reprezentacji, co zostało skutecznie pisemnie przedstawione.

Jednocześnie wyrażamy swój sprzeciw dla naruszania dóbr osobistych. Ostrość sformułowań ocennych, użytych w orzeczeniu II Instancji w stosunku do pełnomocnika obwinionej, w naszej opinii, mają charakter pejoratywny, wykraczający poza ogólnie przyjęte normy obyczajowe ochrony dóbr osobistych.

Naszym głosem sprzeciwu w przedmiotowej sprawie nie przesądzaliśmy i nie przesądzamy o winie zawodniczki. Badanie winy powinno odbywać się w sposób obiektywny. O winie możemy mówić dopiero wówczas, kiedy zostaną dokonane wszelkie ustalenia, przedstawione wszelkie dowody o niej świadczące i usunięte wszelkie wątpliwości – także te natury formalno-proceduralnej. Każdy ma prawo do obrony i tego prawa nie można mu ograniczać.

Takie jest w niniejszej sprawie nasze osobiste przekonanie o interpretacji przedmiotowej sprawy w zgodzie z obowiązującymi przepisami i ich zastosowaniu do oceny zasadności decyzji.

Z powyższych powodów uznaliśmy za konieczne złożenia zdania odrębnego.

Członkowie Zarządu:

Krzysztof Góra
Kamila Kałużna
Łukasz Turlej


Z uwagi na liczne nadużycia w komentarzach (m.in. używanie różnych nicków przez te same osoby lub też podszywanie się pod innych), redakcja Infoszach postanowiła wyłączyć możliwość komentowania tego artykułu na stronie. Dyskusja może się toczyć pod postem na naszym fanpage https://www.facebook.com/infoszach/posts/1280735795638427