Najlepsze partie szachowe 2022!

Miniony rok obfitował w wielkie wydarzenia, a otwierają tę listę Turniej Kandydatów, FIDE Grand Prix czy Wijk aan Zee. Jednak piękne partie i boskie kombinacje padały również w mniej znanych zawodach, a my postaramy się je przybliżyć.

Na naszej grupie na Facebooku „Sympatycy Infoszach” jest konkurs – wybierz z naszego zestawienia najlepszą partię minionego roku i opisz dlaczego uważasz ją za tak wyjątkową. Partia która zdobędzie najwięcej głosów, zostanie przez nas dokładnie przeanalizowana.

Ding 0-1 Nepomniachtchi

Ding i Nepomniachtchi /fot. Niki Riga

Turniej Kandydatów rozpoczął się od mocnego uderzenia! Nepomniachtchi kompletnie rozmontował Dinga w partii angielskiej. Czy to wróżba przed meczem o mistrzostwo świata?

Maghsoodlooo 0-1 Harikrishna

Pentala Harikrishna /fot. Lennart Ootes

Festiwal w Pradze to prawdopodobnie najlepsze szachowe wydarzenie w tej części Europy. Na niej miała miejsce jedna z najbardziej rozbijających myślenie sytuacji. Harikrishna zastawił siatkę matową na białego króla przy pomocy dwóch skoczków na niemalże pustej szachownicy! Zobaczcie jak to możliwe.

Giri 0-1 Dubov

Daniil Dubov /fot. Lennart Ootes

W mroźnych Ałmatach ruchy Dubova podpaliły deskę i do cna wypaliły białe wojska. Moim zdaniem – najlepsza partia z Mistrzostw Świata w Szachach Szybkich.

Nakamura 1-0 Caruana

Hikaru Nakamura /fot. Stev Bonhage

Jednym z wydarzeń 2022 był powrót Hikaru Nakamury do gry w szachach klasycznych. Po ponad 2 latach przerwy, poświęconej na grze online i streamowaniu, „Naka” powrócił i to w jakim stylu! Dzięki tej partii Hikaru znalazł się w czołówce Turnieju Kandydatów i gdyby nie porażka z Dingiem w ostatniej rundzie, to właśnie Nakamura grałby w meczu o mistrzostwo świata!

Navara 0-1 Ivic

Velimir Ivic /fot. Eric Rosen

Turniej o rankingu średnim 2650+, który Serbowie zorganizowali przy okazji FIDE Grand Prix w Belgradzie. Kadra narodowa zmierzyła się z mocnymi gośćmi, takimi jak David Navara, Parham Maghsoodloo czy Nodirbek Abdusattorov. Velimir Ivić nie okazał się być zbytnio gościnny i bezlitośnie ograł czeski numer 1.

Duda 0,5-0,5 Rapport

Duda i Rapport /fot. Stev Bonhage

JKD rozpoczął Turniej Kandydatów od nowinki debiutowej w obronie sycylijskiej. Nieczęsto się to już zdarza, zwłaszcza na tak wysokim poziomie. Janek szybko osiągnął przewagę, której nie zdołał utrzymać i partia zakończyła się remisem. Niemniej, jest to partia, którą wypada mieć w pamięci.

Tudor 0-1 Witczak

Borys Witczak z dumnym trenerem FMem Mateuszem Paszewskim /fot. Chess Project

Niezwykle dojrzała i pomysłowa partia Borysa Witczaka. Podwójnie ofiarował hetmana i dwukrotnie przeciwnik nie przyjął, bo już znajdował się w siatce matowej. Mimo młodego wieku obu graczy, musimy być pod wrażeniem zaprezentowanej tu sztuki ataku, tak destrukcyjnej, że biały król znalazł się na h6 już w 30 posunięciu.

Esipenko 0-1 Nakamura

Hikaru Nakamura /fot. Lennart Ootes

Elegancka partia z porywającym atakiem po skrzydle królewskim. Ta partia to istne szachowe bingo: sfianchettowany skoczek, poświęcenie jakości, atak pionkiem h i taktyczne uderzenie, kończące walkę.

Carlsen 1-0 Rapport

Co za ulga! /fot. Lennart Ootes

Najbardziej dramatyczna partia z tego zestawienia. Jak przystało na partię blitza, obfitowała w huraganowe ataki, w których bardziej liczyła się inicjatywa niż dokładność obrony. Piękna partia ze strony Rapporta zakończona jego katastrofalnym błędem, po którym Magnus powrócił zza grobu. Gdyby Carlsen nie uciekł spod topora, możliwe, że nie sięgnąłby po tytuł mistrza świata w szachach błyskawicznych.

Warakomski 0-1 Nguyen

Top3 mistrzostw Krakowa. Mimo porażki, Warakomski wygrał w turnieju, Piotr zajął 3 lokatę. fot. Joanna Szumiec

Dopełnieniem do naszej subiektywnej dziesiątki niech będzie najlepsza partia infoszachisty. W minionym roku na szachowej mapie Polski zaznaczył się Kraków, który zorganizował swoje międzynarodowe mistrzostwa miasta. Był to jeden z niewielu Openów w Polsce, który dawał możliwość walki o normę arcymistrzowską. Właśnie o włos, między innymi dzięki tej partii, od normy był Piotr. W wariancie smoczym zagrał niezwykle widowiskową partię przeciw nałogowemu zwycięzcy polskich Openów, Tomaszowi Warakomskiemu.

Za Tobą dziesięć partii, które są moim zdaniem warte oklasków i zapamiętania. Które partie jeszcze powinny zostać z nami na dłużej? Podziel się z nami w komentarzu! I zapraszam raz jeszcze do wzięcia udziału w głosowaniu na najlepszą partię 2022 roku na naszej grupie na facebooku!

 

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*