Skolkovo FIDE Women’s Grand Prix

 

 

World Grand Prix Kobiet 2019/2020

W dniach 11-22 września odbywał się pierwszy z turniejów z serii Women’s Grand Prix w miejscowości Skolkovo w okolicach Moskwy. Szesnaście zawodniczek bierze udział w czterech turniejach WGP. Każdy z szesnastu graczy bierze udział w trzech z czterech turniejów serii. W każdych zawodach bierze udział dwanaście szachistek. Gracze zdobywają punkty World Grand Prix zgodnie ze swoją pozycją w końcowej klasyfikacji zawodów.

 

 

 

 

Wycinek z komunikatu ze strony Grand Prix.

Zwycięzcą WGP Series jest zawodniczka, która zdobędzie największą liczbę punktów zgromadzonych we wszystkich trzech turniejach, w których wzięła udział. Nagrodą za zajęcie dwóch pierwszych miejsc w cyklu jest zapewnienie sobie miejsca w Turnieju Kandydatek – odbędzie się on pierwszej połowie 2021 roku.

Kto wziął udział w turnieju i, na którym miejscu go skończył?

  1. Koneru, Humpy (Indie, 2560, 32 lata) – W 2011 r. zmierzyła się w Tiranie z Hou Yifan w meczu o mistrzostwo świata, ulegając jej 2½ – 5½. W 2012 r. zwyciężyła w dwóch turniejach FIDE Women’s Grand Prix, w Kazaniu (wspólnie z Anną Muzyczuk) oraz Ankarze, wielokrotnie reprezentowała Indie na arenie międzynarodowej.
Podczas 3 rundy nie wiedziała, że to ona zwycięży w całym turnieju./ foto. David Llada

2. Ju ,Wenjun (Chiny, 2576,  28 lat) –  W 2013 r. zdobyła dwa medale letniej uniwersjady w Kazaniu (srebrny indywidualnie oraz złoty w klasyfikacji drużynowej). W 2014 r. zdobyła w Xinghui drugi w karierze tytuł indywidualnej mistrzyni Chin, jak również podzieliła I m. (wspólnie z Hou Yifan) w turnieju FIDE Women’s Grand Prix w Szardży. A co najważniejsze jest aktualną mistrzynią świata i najlepszą aktywną zawodniczka na całym świecie zarazem będąc numerem 1 reprezentacji chińskiej.

Do końca walczyła o zwycięstwo! Lecz tym razem uznała wyższość poprzedniczki./ fot. David Llada

3. Goryachkina, Aleksandra (Rosja, 2537, 21 lat) – „świetnie prosperująca, perspektywiczna, prężnie rozwijająca się zawodniczka (najmłodsza w turnieju). Dwukrotna Mistrzyni Rosji Kobiet oraz dwukrotna Mistrzyni Świata Dziewcząt do lat 20; w karierze juniorskiej zdobyła wiele (złotych i nie tylko) medali w Mistrzostwach Świata Juniorek (9/9 punktów w 2011 roku!!) oraz Mistrzostwach Europy Juniorek. W 2011 wygrała Memoriał Lyudmily Rudenko w Saint Petersburgu i w tym samym roku zaliczyła wielki skok rankingowy – z 2045 na 2333. Mimo, że ma mniejsze doświadczenie od swoich konkurentek, zdecydowanie może zawalczyć o najwyższe pozycje. pisała wcześniej Liwia Jarocka przed tryumfem w turnieju pretendentek, w którym Goryachkina zwyciężyła. https://infoszach.pl/2019/06/18/wielki-triumf-goryachkiny/

Od początku trzymała się czołówki lecz końcówka turnieju zadecydowała o klasyfikacji końcowej./ fot. David Llada

4. Lagno, Kateryna (Rosja, 2544, 29 lat) – niegdyś reprezentantka Ukrainy (do 2014 roku); została arcymistrzynią w wieku 12 lat, 4 miesięcy i 2 dni. Jest dwukrotna Mistrzyni Europy Kobiet; dwukrotna złota medalistka Szachowej Olimpiady Kobiet w 2006 oraz 2014 roku. Grając dla Ukrainy oraz Rosji czyli krajów, które reprezentowała dotychczas w swojej karierze. Była również Mistrzynią Świata w Szachach Szybkich (2014) oraz Błyskawicznych (2010 i 2018). Imponujący dorobek jak na stosunkowo młodą zawodniczkę.

Czwarte miejsce nie jest lubiane przez sportowców ale na pewno daje to dobry prognostyk na następne turnieje z cyklu./ fot. David Llada

5. Paehtz, Elisabeth (Niemcy, 2479, 34 lata) – Pięciokrotnie (2001, 2004, 2006, 2008, 2010) uczestniczyła w pucharowych turniejach o mistrzostwo świata kobiet. Najlepsze wyniki osiągając w dwóch pierwszych startach, kiedy to awansowała do III rundy. W latach 1998–2010 siedmiokrotnie (w tym 3 razy na I szachownicy) reprezentowała narodowe barwy na szachowych olimpiadach natomiast pomiędzy 1999 a 2011 r. – siedmiokrotnie (w tym 5 razy na I szachownicy) na drużynowych mistrzostwach Europy. Z najlepszym rezultatem w 2001 r. gdy zdobyła brązowy medal za indywidualny wynik na II szachownicy.

Paehtz miała przedostatni numer startowy, a więc zajęcie 5 miejsca jest dużym wyczynem./ fot. David Llada

6. Gunina, Valentina (Rosja, 2497, 30 lat) – W latach 1999–2009 corocznie reprezentowała Rosję na mistrzostwach Europy i świata juniorów w różnych kategoriach wiekowych, zdobywając sześć medali (w tym cztery złote i dwa brązowe). Zdobyła również tytuły drużynowej wicemistrzyni świata (w Ningbo) oraz drużynowej mistrzyni Europy (w Nowym Sadzie). W 2010 r. zdobyła w Moskwie brązowy medal mistrzostw świata w szachach błyskawicznych; a w 2011 r. tytuł mistrzyni Rosji; 2012 r. odniosła największy sukces w karierze, zdobywając w Gaziantepie tytuł indywidualnej mistrzyni Europy w tym samym roku zdobyła też tytuł mistrzyni świata w szachach błyskawicznych i srebrny medal w finale indywidualnych mistrzostw Rosji. W 2013 r. po raz drugi w karierze zdobyła złoty medal indywidualnych mistrzostw Rosji, natomiast w 2014 r. zdobyła tytuł mistrzyni kraju w szachach szybkich. W 2014 r. zdobyła również drugi w karierze złoty medal indywidualnych mistrzostw Europy kobiet oraz trzeci w karierze tytuł indywidualnej mistrzyni Rosji.

Mimo największego bagażu doświadczeń jej wynik dał miejsce w środku stawki./ fot. David Llada

6. Harika, Dronavalli (Indie, 2495, 28 lat) – Sukcesy na arenie międzynarodowej zaczęła odnosić w bardzo młodym wieku. Wielokrotnie startowała w mistrzostwach świata juniorek w różnych kategoriach wiekowych, zdobywając 6 medali: trzy złote, dwa srebrne i jeden brązowy. Imponujący dorobek zdobyła w karierze juniorskiej lecz nie mniejszy w seniorskiej. W 2007 r. zwyciężyła w turnieju strefowym (eliminacji mistrzostw świata, rozegranym w Dhace). Natomiast w 2008 r. podzieliła II m. w otwartym turnieju w Moskwie (za Anną Muzychuk, wspólnie z Natalią Zhukovą i Kateriną Lahno). W 2011 r. zdobyła w Meszhedzie tytuł indywidualnej mistrzyni Azji. Zdobyła także wiele medali w reprezentacji Indii którą reprezentuję od ponad 15 lat.

Po słabej pierwszej połowie turnieju zaliczyła lepszą końcówkę co pozwoliła zająć jej dzielone 6 miejsce./ fot. David Llada

8. Kosteniuk, Alexandra (Rosja, 2529, 35 lat) – w 2001 roku w Moskwie zdobyła tytuł wicemistrzyni świata, w finale przegrywając z Zhu Chen. W 2004 zdobyła złoty medal na rozegranych w Dreźnie mistrzostwach Europy kobiet oraz zdobyła srebrny medal na mistrzostwach Rosji. Rok później w mistrzostwach kraju rozegranych w Samarze zdobyła złoty medal oraz podzieliła II miejsce (wraz z Xu Yuhua) w silnie obsadzonym turnieju North Urals Cup w Krasnoturjinsku. W tym samym roku osiągnęła największy sukces w swojej karierze, zdobywając w Nalczyku tytuł mistrzyni świata (po finałowym zwycięstwie nad Hou Yifan).

„Chess Queen” tego turnieju na pewno do udanych tego turnieju nie zaliczy./ fot. David Llada

8. Kashlinskaya, Alina (Rosja, 2487, 25 lat) – W 2009 r. podzieliła I m. w Pucharze Rosji w szachach błyskawicznych oraz podzieliła II m. (za Borysem Kanclerem) w kołowym turnieju w Netanji. W 2010 r. zdobyła tytuł wicemistrzyni Rosji juniorek do 20 lat oraz wystąpiła w drugiej reprezentacji kraju w rozegranej w Chanty-Mansyjsku olimpiadzie szachowej, zdobywając srebrny medal za indywidualny wynik na V szachownicy. Dwa lata później zdobyła w Guimarães tytuł wicemistrzyni świata studentek. W 2013 r. zdobyła złoty medal mistrzostw Rosji w kategorii do 21 lat, jak również brązowy medal mistrzostw świata juniorek do 20 lat w Kocaeli.

Bardzo słaby początek ją zmotywował i zakończyła turniej z dobrym wynikiem 2.5/3 ./fot. David Llada

10. Stefanova, Antoaneta (Bułgaria, 2488, 40 lat) -W 2001 roku Stefanowa brała udział w drugich mistrzostwach świata kobiet, jednak odpadła w II rundzie; podzieliła I miejsce w turnieju Open Andora. Rok później zwyciężyła w rozgrywanych w Warnie kobiecych mistrzostwach Europy oraz na turnieju w Surabayi. Rok 2004 rozpoczął się dla Stefanowej bardzo udanie. W styczniu zajęła X miejsce w grupie B prestiżowego turnieju arcymistrzowskiego w Wijk aan Zee, wyprzedzając mistrzynię świata Zhu Chen; kwiecień był równie udany zajęła III miejsce na mistrzostwach Europy w Dreźnie; w Eliście podczas mistrzostw świata FIDE zdobyła tytuł mistrzyni świata. Na kolejnych mistrzostwach, odpadła już w II rundzie, ulegając Iwecie Radziewicz. Rok później w Dreźnie zdobyła tytuł wicemistrzyni Europy. W 2008 r. samodzielnie zwyciężyła w najsilniejszym (średni ranking: 2522, XI. kategoria FIDE) w dotychczasowej historii kobiecych szachów turnieju North Urals Cup w Krasnoturińsku. W 2011 r. zdobyła w Tbilisi tytuł drugi tytuł wicemistrzyni Europy, natomiast w 2012 w Batumi – tytuł mistrzyni świata w szachach szybkich, a w Chanty-Mansyjsku – tytuł wicemistrzyni świata kobiet.

Turnieju bez żadnego zwycięstwa nie można nazwać udanym…/fot. David Llada

10. Sebag, Marie (Francja, 2450, 32 lata) – Jest trzykrotną mistrzynią Europy juniorek. Oprócz tego dwukrotnie zdobyła medale mistrzostw świata juniorek do lat 18. W latach 2000 i 2002 dwukrotnie triumfowała w mistrzostwach Francji kobiet. W roku 2004 wystąpiła w Eliście w mistrzostwach świata rozegranych systemem pucharowym, w II rundzie przegrywając z Mają Cziburdanidze. Dwa lata później, w turnieju rozegranym w Jekaterynburgu osiągnęła o wiele lepszy wynik, awansując do najlepszej ósemki mistrzostw świata. W 2008 r. podzieliła II m. (za Antoanetą Stefanową, wspólnie z Anną Usechiną) w turnieju North Urals w Krasnoturjinsku.

Mimo ostatniego numeru startowego dzielnie stawiała opór silniejszym rywalkom./fot. David Llada

12. Cramling, Pia – (Szwecja, 2487, 56 lat) – Pia najlepsze lata gry ma już za sobą co było widać w tym turnieju. Lecz dalej jest groźną zawodniczką o czym świadczy jej ranking. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się w 1978 r., startując w kobiecej olimpiadzie w Buenos Aires. Od początku lat 80. znajduje się w ścisłej światowej czołówce. Wielokrotnie brała udział w turniejach pretendenckich z różnymi wynikami. W 2003 r. osiągnęła duży sukces, zdobywając w Stambule tytuł mistrzyni Europy. 2006 r. zwycięża (przed Moniką Soćko) w kołowym turnieju arcymistrzowskim w Biel. Następnie rok później zdobyła srebrny medal w indywidualnych mistrzostwach Szwecji, oraz triumfowała w MonRoi Grand-Prix w Montrealu. Na przełomie 2007 i 2008 r. podzieliła I m. (wspólnie z m.in. Radosławem Wojtaszkiem, Vasiliosem Kotroniasem oraz Tomi Nybäckiem) w turnieju Rilton Cup, natomiast w 2008 r. zajęła II m. w Stambule. W 2009 r. zdobyła drugi w karierze tytuł wicemistrza Szwecji, natomiast w 2010 – drugi w karierze tytuł indywidualnej mistrzyni Europy.

Jaki był format rozgrywek?

Gracze otrzymują 90 minut na 40 ruchów, a następnie 30 minut do końca gry oraz przyrost o 30 sekund, zaczynając od ruchu pierwszego. Grano systemem kołowym. Różni się on znacząco od nowego systemu męskiego GP gdzie gra się systemem pucharowym https://infoszach.pl/2019/05/18/fide-grand-prix-wojtaszek-w-2-rundzie-duda-w-dogrywkach/.

Tabela wyników

Podsumowanie

Był to niewątpliwie bardzo emocjonujący turniej. Rozegrano 66 partii, jedne z nich kończyły się rezultatywnie inne remisem co świadczy o bezkompromisowej i walecznej postawie zawodniczek. Warto pochwalić także organizatorów, dołożyli oni wszelkich starań aby turniej stał nie tylko na wysokim poziomie sportowym, ale także promocyjnym. Pokaźna sala gry, świetnie prowadzone social media, komentarz na żywo przez prawdziwych ekspertów, liczne wywiady i przepiękne fotografie prowadzonego przez obecnie najlepszego szachowego fotografa Davida Lladę.

Po więcej informacji i zdjęć możecie sięgnąć na oficjalną stronę WGP: https://wgp2019.fide.com

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*