Tata Steel Chess Masters 2019 | Wyniki 12 rundy

Jesteśmy po przedostatniej rundzie Tata Steel Chess Masters 2019. Dzień przed zakończeniem turniej ma jednego lidera – Magnusa Carlsena, któremu depcze po piętach Anish Giri posiadający o pół punktu mniej. Panowie zmierzą się ze sobą w pojedynku rundy ostatniej rozstrzygając tak jak rok wcześniej kto był lepszy w Wijk aan Zee. Jednak zanim to nastąpi zostańmy przy rundzie 12. Co się działo pewnie zapytasz. Na deskach zagościł Francuz z serem prosto ze Szwajcarii jednak nie został on zjedzony przez Głodnego Giriego ani Niedojedzonego Radjabova bo był na innym stole. Był też pokaz iluzjonisty i śpiewanie polskiego przeboju równolegle z zakrzywieniem czasoprzestrzeni na linii Berlin-Moskwa a na koniec Chińskie obliczenia analityczne i dziarski król z dalekiego wschodu. Zapraszam do relacji z przedostatniej rundy Tata Steel Masters 2019.

Wyniki 12. rundy Tata Steel Masters 2019

Poniżej przedstawiamy skrócony przebieg poszczególnych partii.

Carlsen – Duda

Pojedynek Mistrza Świata w Szachach klasycznych i błyskawicznych Magnusa Carlsena z Vice-Mistrzem Świata w szachach błyskawicznych Janem Krzysztofem Dudą omówiliśmy w osobnym artykule.

Jeśli jakimś cudem przegapiłeś tą obszerną analizę z bardzo dokładnym komentarzem i przytoczonymi wariantami w wykonaniu mistrza międzynarodowego (IM) Piotra Nguyena to zapraszam do lektury artykułu.

Zobacz jak w naszym wykonaniu wygląda analiza partii Carlsen – Duda Tata Steel Masters 2019 wraz z 40 minutowym (!) filmem uzupełniającym!

Magnus Carlsen opowiada o swojej partii z Janem Krzysztofem Dudą

Przebieg partii Carlsen – Duda

1. d4 Nf6 2. c4 e6 3. Nf3 d5 4. Nc3 dxc4 5. e4 Bb4 6. Bxc4 Nxe4 7. O-O Nf6 8. Qa4+ Nc6 9. Ne5 Rb8 10. Rd1 O-O 11. Nxc6 bxc6 12. Qxa7 Bd7 13. Qa4 c5 14. Qc2 cxd4 15. Rxd4 Bc5 16. Rh4 h6 17. Bxh6 gxh6 18. Qd2 Nh7 19. Qxh6 Bxf2+ 20. Kxf2 Qf6+ 21. Qxf6 Rxb2+ 22. Kg1 Nxf6 23. Rf1 Kg7 24. Rf3 Rg8 25. Rhf4 Bc6 26. Rxf6 Bxf3 27. Rxf3 Rd8 28. Rf2 Rb4 29. Bb5 Ra8 30. a4 c6 31. Be2 Ra5 32. Rf3 f5 33. Kf2 Rc5 34. Bd1 e5 35. Ne2 Kf6 36. Ra3 Rb1 37. Ke1 e4 38. g3 Ke5 39. h4 Ra5 40. h5 c5 41. Kd2 c4 42. Kc2 Rb8 43. Kc3 Rb1 44. Kc2 Rb8 45. Kc1 Rb6 46. Bc2 Rd6 47. Nf4 Rc5 48. Re3 Kd4 49. Re1 Rh6 50. Kd2 Re5 51. Ne2+ Kc5 52. Rh1 Re8 53. Kc3 Rg8 54. Rb1 Rxh5 55. Bxe4 Re8 56. Nf4 Rg5 57. Rb5+ Kd6 58. Bxf5 Rxg3+ 59. Kd4 Rg1 60. Rb6+ Ke7 61. Ng6+ Kf7 62. Ne5+ Kg8 63. Nxc4 Ra8 64. a5 Ra1 65. Rb5 Ra7 66. Be4 Rc7 67. Rf5 Kg7 68. Bc2 Rc1 69. Kc3 Rf7 70. Rxf7+ Kxf7 71. Na3 1-0

Ding – Anand

Chińczyk Ding oraz Hindus Anand grają bardzo dobry turniej w tegorocznym Tata Steel Masters. Oboje należą do peletonu pościgowego za liderami z dorobkiem 6,5 punktów z 11 partii. Ding jak to ma w swoim zwyczaju nie przegrał ani jednej partii i wygrał dwie partie. Anand za to przegrał z Carlsenem, ale nadrobił stratę odprawiając od deski zawodników z dołu tabeli czyli Mamedyarova, Kramnika i Van Foreesta. Swój pojedynek w 12 rundzie Panowie stoczyli w Partii Włoskiej w dobrze znanym Guccio Piano, ale ta nazwa ewidentnie nie pasuje do przebiegu partii.

Według znanych mi baz partii teoria skończyła się wraz z posunięciem 11. … d5 w wykonaniu Ananda. Ding jednak mimo to grał w ekspresowym tempie, nawet po posunięciu wskazanym na diagramie, po którym zagrał 15. Sg3. Ruch jest naturalny i odsłania wieży możliwość ataku punktu e5, ale … czemu nie zagrać 15. Seg5? Nie chcę mówić, że to posunięcie jest dobre, ale na pewno powstające komplikacje zasługują na uwagę. Jeśli Ding widział tę pozycję po raz pierwszy czemu nie rozważył takiej możliwości? Nasuwa się odpowiedź, że nie widział jej pierwszy raz. To oznacza, że Chińczyk ma dużo lepsze bazy partii, czy że ma tak daleko przeanalizowane warianty?

Posunięcie przestawione na diagramie czyli bicie gońca gdy hetman jest zagrożony zostało wykonane w kilka sekund. Ding ma wciąż na zegarze więcej czasu niż na początku partii. O ile w następnym ruchu hetmana można odbić poprzez 20. We7 to nieroztropnym byłoby nie rozważyć innych opcji. Może lepsze było bicie gońcem i po wybiciach hetmanów po obu stronach Wc2 z zamiarem zdobycia skoczka?

Pierwsze posunięcie nad którym Ding myślał dłużej niż półtorej minuty. Dodam, że w tym momencie ma godzinę przewagi czasowej nad Anandem! Jeśli jest to wynik przygotowania domowego na Ananda to jestem co najmniej pod wrażeniem. W ten sposób Ding udowadnia tezę, że chociażbyś robił coś najlepiej na Świecie (Anand był w końcu mistrzem Świata) to zawsze znajdzie się co najmniej jeden Chińczyk, który robi to lepiej.

Jakby tego było mało po naturalnym We7 ze strony Ananda Ding spędza dwie minuty nad 27. Gh6. Zadam znowu pytanie, czemu nie Sg7?

Zamysł numer dwa w wykonaniu Chińskiego komputera spowodowało posunięcie wskazane na diagramie. Ding zdecydował się na bicie, co prowadzi forsownie do końcówki. Widocznie Chińczyk nie chciał rozwiązywać problemów z punktem f2, który by istniał przy większej ilości bierek (brak czarnopolowego gońca do obrony).

W tej pozycji Panowie powtórzyli posunięcia przypieczętowując remis. Okazuje się, że goniec i dwa pionki to za mało w tej pozycji aby pokonać aktywną wieżę Ananda.

Niezrozumiała partia, która pokazuje, że Chińczyk jeszcze nie raz nas z pewnością zaskoczy, oby tylko nie w partii z Dudą, która czeka go w następnej rundzie.

Przebieg Partii Ding – Anand

1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bc4 Bc5 4. O-O Nf6 5. d3 d6 6. c3 a6 7. a4 O-O 8. Re1 h6 9. h3 a5 10. Nbd2 Be6 11. b3 d5 12. exd5 Nxd5 13. Ne4 Bb6 14. Ra2 f5 15. Ng3 Qf6 16. Nxe5 Nxe5 17. Nh5 Qf7 18. Rxe5 Nxc3 19. Rxe6 Nxd1 20. Re7 Rad8 21. Rae2 Nc3 22. R2e5 c6 23. Rxb7 Nd5 24. Rxf7 Rxf7 25. Re6 Kh7 26. Rxc6 Re7 27. Bxh6 gxh6 28. Bxd5 Rd6 29. Rxd6 Re1+ 30. Kh2 Bc7 31. g4 Bxd6+ 32. Kg2 Kg6 33. Ng3 Bxg3 34. Kxg3 Rd1 35. Bc4 Kf6 36. f3 Rg1+ 37. Kf2 Rh1 38. Kg2 Rd1 39. Kg3 Rg1+ 40. Kf2 ½-½

Vidit – Rapport

Solidny jak na swój wiek i doświadczenie Hindus kontra nieprzewidywalny i eksperymentujący Węgier. Tak można w skrócie podsumować zawodników na tle dotychczasowych rund. O ile Vidit ma cały punkt więcej od Rapporta, gdyż ograł cały ogon turniejowy to Rapport przegrał tylko z najlepszymi do tej pory w turnieju, Carlsenem oraz Girim. Polem działań wojennych między zawodnikami była rzadko spotykana Obrona Chigorina.

Vidit jako pierwszy schodzi z utartych ścieżek. Chce po prostu uprzykrzyć życie czarnym utrudniając im c5. W tym celu hetman pójdzie na c2 a pion z b2 na b4. Całości dopełni pion na f4 blokujący wraz z kolegą na d4 podryw poprzez e5.

Czarny skoczek poszedł wcześniej na bandę między innymi po to aby znaleźć się na c4. Owszem jest to ładne miejsce dla niego, ale należało się przyznać do błędu i dokonać odwrotu na c6. Teraz białe po prostu zbiją na d5 skoczkiem i konik na c4 nie jest broniony. Jaki jest tego efekt – pion więcej dla białych i solidne centrum. Czy czarne dostają jakąś rekompensatę? No nie bardzo, może z wyjątkiem przeciążeń na e3 po Gh4. co przy wieżach na d8 i e8 oraz skoczku na d5 może sprawić pewien problem. Tylko, że król nie musi stać na e1 wystarczy, że pójdzie na f1 i większość gróźb zniknie. Król oczywiście może też się wybrać na dłuższą wędrówkę jak nastąpiło w partii.

Inicjatywy ani rekompensaty u czarnych nie widać, natomiast na desce mamy rzadki przykład, gdy król uczestniczy w ataku na króla przy prawie pełnej desce z hetmanami. Trzeba przyznać, że z królem na h1 pozycja byłaby trochę lepsza, ale możliwość zagrania królem na h3 z atakiem i to bez konsekwencji jest bezcenna.

Efekt jest taki, że czarne muszą zagrać g5, a białe za pionka d4 otwierają linię g zmuszając swojego oponenta do odpalenia fajerwerków w centrum poprzez czasowe poświęcenie skoczka. Warto to zobaczyć samemu krok po kroku.

Król zdążył się schować na przytulnym h1 i mógłby sobie zapisać zasługi w zwycięstwie białych w tej partii, które grały perfekcyjnie od dłuższego czasu. Grały aż do posunięcia z diagramu i następnego f6. Białe dają w ten sposób czarnym czas na Whd4 i Wd1 co w połączeniu z późniejszym Hd5 prowadzi do końcówki wieżowej.

Należało zagrać 30. Hc5 z groźbą He5, zmusiłoby to czarne do opuszczenia linii 7 przez co padłyby pionki c7 oraz b7 i białe mogłyby spokojnie skonsumować swoją przewagę.

Powstała końcówka jest remisowa. Po paru kolejnych posunięciach gracze doszli do tego samego wniosku. Szkoda! Zabrakło tylko wykończenia i byłaby to bardzo ładna i partia w wykonaniu Hinduskiego arcymistrza.

Vidit opowiada o swojej partii z Rapportem

Przebieg partii Vidit – Rapport

1. d4 Nc6 2. Nf3 d5 3. c4 Bg4 4. Nc3 e6 5. e3 Nf6 6. Qb3 Bxf3 7. gxf3 Rb8 8. a3 Be7 9. f4 O-O 10. Qc2 Qd7 11. Rg1 Na5 12. cxd5 exd5 13. b4 Nc4 14. Nxd5 Nxd5 15. Bxc4 Bh4 16. f5 Rfe8 17. Kf1 Nf6 18. f3 Qc6 19. Kg2 Rbd8 20. b5 Qd7 21. Kh3 g5 22. e4 Qxd4 23. Bxg5 Bxg5 24. Rxg5+ Kh8 25. Rag1 Nxe4 26. fxe4 Rxe4 27. Bxf7 Rh4+ 28. Kg2 Qf6 29. Kh1 Qxf7 30. Qg2 Rhd4 31. f6 Rd1 32. Qf3 Rxg1+ 33. Rxg1 Qd5 34. Qxd5 Rxd5 35. f7 Rd8 36. Rc1 a6 37. bxa6 bxa6 38. Rxc7 Kg7 39. Ra7 Rd1+ 40. Kg2 Rd2+ 41. Kg1 Rd1+ ½-½

Van Foreest – Mamedyarov

Przed tą partią zarówno turniejowy outsider jak i trzecia deska szachowego świata okupują 2 i 3 miejsce w turniejowej tabeli. Tyle, że licząc od jej końca gdzie króluje Kramnik. Panowie zebrali po 4 punkty z 11 partii z tą różnicą, że Van Foreest wygrał 3 partie a Mamedyarov ani jednej. Azer z pewnością chciał wrócić do domu chociaż z jednym zwycięstwem, ale młody Holender już nie raz zaskoczył w tym turnieju więc Mamedyarov podszedł do sprawy ostrożnie wybierając Obronę Caro-Kann.

Zaczęło się od Obrony Caro-Kann ale pozycja bardziej przypomina Obronę Pirca. W tej pozycji zamiast ruchu na diagramie, który jest nowy próbowano już Sh5 z zamiarem Sf4 i ewentualnym f5 oraz b6, Gb7 i dalszym d5. Idea Mamedyarova jest zbliżona do drugiego z wymienionych planów, tylko przed rozpoczęciem operacji chce przygotować swoje figury. Wieże pojawią się na centralnych liniach, goniec stanie na b7, pion na h6, żeby skoczek nie został związany a do całości dołączy król na h7 broniący piona h7. Po takich przygotowaniach czarne dokonają uderzenia d5.

Ostatnim swoim posunięciem Jorden pokazuje, że chce iść na komplikacje i nie boi się mężnego czarnego skoczka na e4. Białe mogły zbić skoczkiem na e4 i po wybiciach cofnąć swojego gońca na f3. W tym czasie czarne odbiłyby piona na e5 i powstałaby pozycja z symetrycznym układem pionów, która pozornie jest równa ale czarne mają trochę lepiej ustawione wieże.

Kolejny plus jaki wynika z ruchu Jordena to rozwiązanie problemu czarnopolowego gońca, który na d2 zbyt wiele nie robił. Po wymianach, na polu e5, które białe wymuszają zwolni się miejsce na f3, gdzie stanie pionek wyganiający czarnego skoczka z ładnej placówki na e4.

Po uproszczeniu się pozycji Mamedyarov gra posunięcie przyjemne dla oka 26. … d4. W ten sposób zostawia białym izolowanego piona na e4 jednocześnie zwalniając przynajmniej częściowo długą przekątną, na której stoi goniec b7. W następnej kolejności czarne otworzą swojemu białopolakowi okno na świat poprzez c5, aby spoglądał na osłabionego piona e4. Brzmi ładnie i wydawać by się mogło, że w takiej perspektywie czarne stoją lepiej. Jednak Azer ma jeden zasadniczy problem – związanie po diagonali b8-h2, które ogranicza możliwości bojowe czarnych figur.

Wydawać by się mogło, że czarne stoją znakomicie. Dlaczego tak sądzę, ponieważ:

• Wisi goniec na d3 oraz pion na a4.
• Jak goniec odejdzie na c2, to grozi Wd2.
• Jak goniec odejdzie z diagonali b1-h7 to grozi Ge4 z atakiem na obie wieże. Wieżą na f3 nie można bronić, bo zbije ją goniec.
• Wb3 odpada, gdyż jest ruch c4.

Jednak to tylko iluzja, gdyż Jorden Van Foreest zrzucił grom z jasnego nieba i zagrał 33. Wg5! Kolejna iluzja sprawia, że pozornie wydaje się, że czarne uciekają od osamotnionego białego hetmana, ale …

Ale Jorden widział dużo dalej i miał w zanadrzu ruch pokazany na diagramie. W partii nastąpiło 38. … Kh7 39. Hf7 Kh8 i 40. Wb8! Piękna puenta, Holender poświęcił wieżę i gońca (w sumie 2 wieże, ale jedną odbił) i zyskał wiecznego szacha.

Hola, hola! Przecież nie trzeba bić gońca, tylko można schować się królem na h8. No tak, wtedy po 39. Hf7 Wd7 40. He6 Gd5 41. Hf5 Wh7 42. Wd1 Wd7 historia znowu się powtarza i Azer na skutek gry Holendra może co najwyżej zanucić cover znanego przeboju jednego z naszych polskich polityków-muzyków.

A ty szachuj mnie – to taka piękna gra
Szachuj mnie – ja ci tu remis dam

Piękna kombinacja w wydaniu Jordena Van Foreesta. Kolejny raz pokazał, że nie jest tu tylko chłopcem do bicia i grać potrafi. Kto wie może za kilka lat pojedynek na szczycie w Szachowym Świecie będzie oznaczał partie Duda – Van Foreest? Przynajmniej bardzo byśmy tego chcieli.

Przebieg partii Van Foreest – Mamedyarov

1. e4 c6 2. Nf3 g6 3. d4 Bg7 4. Bd3 d6 5. O-O Nf6 6. Re1 O-O 7. Nbd2 Qc7 8. c3 e5 9. h3 Nbd7 10. Nf1 Re8 11. Ng3 b6 12. Bg5 h6 13. Bd2 Bb7 14. a4 Rad8 15. Qc1 Kh7 16. b4 d5 17. dxe5 Nxe4 18. Bf4 Nxe5 19. Nxe5 Bxe5 20. Bxe5 Rxe5 21. Qf4 f5 22. f3 g5 23. Qe3 f4 24. Qf2 fxg3 25. Qxg3 Kg7 26. fxe4 d4 27. cxd4 Rxd4 28. Rf1 c5 29. bxc5 bxc5 30. Rab1 Bc6 31. Rf5 Re7 32. e5 Qd8 33. Rxg5+ hxg5 34. Qxg5+ Kh8 35. Qh6+ Kg8 36. Qg6+ Rg7 37. Qe6+ Rf7 38. Bh7+ Kxh7 39. Qxf7+ Kh8 40. Rb8 Qxb8 ½-½

Shankland – Nepomniachtchi

Rosjanin Nepomniachtchi przed sporą część turnieju był na czele tabeli turnieju Tata Steel Masters 2019. Zdarzyła mu się jednak przegrana z Jordenem Van Foreestem. Wydawać by się mogło, że otrząsnął się już z amoku wygrywając w następnej partii z Fedoseevem. Shankland natomiast swoją wpadkę turniejową zaliczył podczas rundy poprzedniej czyli 11. gdy poddał się w remisowej końcówce z Anishem Giri. Dowodzi to, że szachiści z najwyższej półki też są tylko ludźmi i popełniają nie tylko niedokładności ale fatalne w skutkach błędy. Partia omówiona poniżej jest dowodem nie tylko na tą tezę, ale też na to że warto być zdecydowanym na to co się chce grać.

Czarne zaczęły od Obrony Pirca aby cztery posunięcia później zagrać posunięcie nie do końca odpowiadające powstałej pozycji. Przecież można było kontynuować przez naturalne Gg7, a nie tworzyć sobie dziury w pozycji. Ogólna reguła dotycząca rozstawiania pionów mówi, że powinno się unikać rozstawiania pionów na e6 i g6 jednocześnie (tak samo b6 i d6 ale mniej, gdyż zazwyczaj król jest na przeciwnym skrzydle).

W efekcie po kilku posunięciach powstała struktura przypominająca te z Obrony Francuskiej. Różnica polega na tym, że ruch d5 został wykonany na raty a g6 pasuje do tej pozycji jak pięść do nosa (są wyjątki w obronie francuskiej, istnieją warianty po 3. Sd2 Sf6, gdzie czarne grają g6, Gg7, 0-0 i f6 ale to jeden z wyjątków potwierdzających regułę i nie zmienia to faktu powstania słabych pól).

Dyskusyjne posunięcie, które jeszcze bardziej osłabia czarne pola. Białe chcąc wykorzystać wspomniane słabości dążyłyby do wymiany czarnopolowych gońców, a tu czarne w prezencie nie dość, że pozbywają się żywiciela czarnych pól to jeszcze tracą na to dwa tempa. Lepsze zdaje się aktywne Wb8 lub prozaiczne Gg7.

Perspektywa h5-h6 ze strony białych nie jest zbyt przyjemna, jednak h6 to kolejne osłabienie pozycji. Pozycja przypomina trochę te powstające w wariancie MacCutheona w Obronie Francuskiej (1.e4 e6 2.d4 d5 3.Sc3 Sf6 4.Gg5 Gb4 5.e5 h6 6.Gd2 itd) z tą różnicą, że biały goniec nie stoi na e2 tylko c2 gdzie aktywnie strzela w punkt g6 oraz czarnym brakuje pionka b do rozbicia pozycji na skrzydle hetmańskim. Plan gry dla białych jest prosty:

• zagrać h5 wymuszając g5 jako kolejne osłabienie
• ustawić wieżę na h3 aby broniła piona c3
• przemanewrować skoczka Sf3-h2-g4 aby atakował f6 i h6
• rozbić pozycję grając f4
• włączyć hetmana do ataku na króla stawiając go na f4 lub f6

Plan został zrealizowany. Czarne są w potrzasku i wisi w powietrzu groźba Gd1-c2-g6-f7 z wygraną. Tak też nastąpiło w partii po czym czarne poddały się. Bardzo słaba partia w wykonaniu Nepo.

Shankland opowiada o swojej wygranej partii z Nepomniachtchi

Przebieg partii Shankland – Nepomniachtchi

1. e4 d6 2. d4 Nf6 3. Nc3 g6 4. Be3 a6 5. h3 e6 6. Bd3 Nbd7 7. Nf3 b5 8. e5 b4 9. Ne4 Nxe4 10. Bxe4 d5 11. Bd3 c5 12. c3 bxc3 13. bxc3 Qa5 14. Bd2 Qa3 15. Qe2 Bh6 16. Rb1 Bxd2+ 17. Qxd2 c4 18. Bc2 Rb8 19. Rxb8 Nxb8 20. h4 h6 21. h5 g5 22. Nh2 Nc6 23. Ng4 Na7 24. Bd1 Nb5 25. Rh3 Bd7 26. f4 gxf4 27. Qxf4 Qf8 28. Qf6 Bc6 29. a4 Na7 30. Rf3 Nc8 31. Bc2 Ne7 32. Bg6 Kd8 33. Bxf7 Kc7 34. Qxe6 Nc8 35. Qf6 1-0

Fedoseev – Kramnik

Kolejny Rosyjski pojedynek w tym turnieju i nie jest tu mowa o Obronie Rosyjskiej tylko o Berlińskiej ze względu na obecność Kramnika, który podejmował przy 64 polach swojego dużo młodszego kolegę. O ile Fedoseev w drugiej połowie zaczął się budzić i ma jeszcze szanse zakończyć turniej na w miarę przyzwoitym miejscu to Kramnik przez większość turnieju był bity, zajmuje ostatnie miejsce w turnieju i dopiero wczoraj udało mu się wygrać pierwszą partię z Jordenem Van Foreestem. Jak już wspomniałem pojedynek toczył się w Partii Hiszpańskiej w ulubionym odgałęzieniu Kramnika czyli Obronie Berlińskiej.

W innym pojedynku między Rosjanami w tym turnieju czyli Nepo – Kramnik zamiast 10. We2 grano 10. We1 i białe odniosły sukces. Jeśli z jakiś powodów przegapiłeś tą partię, warto nadrobić zaległości przy lekturze artykułu wyniki 3. rundy Tata Steel Chess Masters 2019.

Ruch Fedoseeva, ma na celu zagranie He1 i przejęcie kontroli nad linią e, jednak umożliwia pierwsze nowe posunięcie w tej partii czyli 10. … Sc4 zagrane przez Kramnika, gdyż przesłania gońca. Mnie osobiście 10. We2 nie przekonuje i We1 wydaje się lepsze, co poniekąd udowadnia ta partia. Wieża koniec końców wraca na pole e1 a czarne mają czas się przemanewrować. Warto prześledzić partię, gdyż czarny skoczek wykona długi spacer Sc4-b6-c8-e7. Takie uroki obrony Berlińskiej, która stoi bardziej po Rosyjsku, w szachach tak już jest, że czasem czasoprzestrzeń się zakrzywia i odległość między Moskwą a Berlinem jest naprawdę niewielka.

Na skutek Berlińskich manewrów czarne pozbyły się większości swoich problemów. Teraz walka będzie się toczyć wokół kolumny e oraz pól e5 i e4. Białe do tego standardowego planu dodają zyskiwanie przestrzeni na skrzydle hetmańskim, przesuwając swojego piona na a6, kosztem linii e, którą opanują czarne.

Powyższa pozycja idealnie pokazuje asymetrię działań obu graczy. Wszystkie białe figury są na skrzydle hetmańskim, na którym mają więcej przestrzeni, natomiast wszystkie czarne figury przebywają na królewskim skrzydle, gdzie pion h4 zdobył trochę przestrzeni. Czarne opanowały kolumnę e i stoją trochę lepiej przy tym układzie figurowym. Co warto zaznaczyć w tej pozycji większość końcówek jest wygrana dla białych ze względu na pionka a6 i możliwość ofiary na b6. Dlatego też białe powinny zaproponować wymianę poprzez Hg4 – redukcja figur działa na korzyść białego. Zamiast tego Fedoseev szuka ognia poprzez 31. Gc7 i nacina się na kontrę w postaci ruchu c5 obnażającą piona a6.

W dalszym toku partii przy kilku niedokładnościach z obu stron spowodowanych małą ilością czasu do namysłu zawodnicy zdjęli sobie nawzajem wysunięte piony a6 oraz h4. Jak pokazuje sytuacja z diagramu z niedoczasowej batalii zwycięsko wyszedł Kramnik. Czarne ustawiły swoje figury dużo aktywniej. Za chwilę znowu przejmą kontrolę nad kolumną e poprzez He5. Do tego osłona pionowa wokół białego króla za bardzo się przesunęła co w połączeniu z czarną wieża na jedynce wysyła króla na przechadzkę.

Ostatni ruch czarnych wygląda bardzo efektownie. Nie można zbić wieży ze względu na Hh5 z następnym Hg5 i matem. W partii nastąpiło 53. Kf4 Hh3! i białe, żeby uniknąć siatki matowej poniosły spore straty materialne co zaowocowało wygraną czarnych.

To była przyzwoita partia Kramnika, aczkolwiek nie pozbawiona błędów oraz jego drugie zwycięstwo w tym turnieju i to z rzędu! Następny i zarazem ostatni na jego drodze jest Shankland. Czy Kramnik zakończy turniej z przytupem i odeśle Amerykanina z ujemnym rezultatem w pojedynkach z Rosjanami? (Shankland przegrał z Fedoseevem i wygrał z Nepo).

Kramnik opowiada o swojej wygranej partii z Fedoseevem

Przebieg partii Fedoseev – Kramnik

1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 Nf6 4. O-O Nxe4 5. Re1 Nd6 6. Nxe5 Be7 7. Bf1 Nxe5 8. Rxe5 O-O 9. d4 Bf6 10. Re2 Nc4 11. b3 Nb6 12. c3 d5 13. Re1 Re8 14. Rxe8+ Qxe8 15. a4 Be6 16. Na3 Nc8 17. Bf4 Qd7 18. Bd3 c6 19. Nc2 Ne7 20. Qd2 Bf5 21. Nb4 Ng6 22. Bg3 Re8 23. a5 h5 24. h3 h4 25. Bh2 Bxd3 26. Nxd3 Qf5 27. a6 b6 28. Bd6 Bg5 29. Qd1 Qe4 30. Ra2 Qe6 31. Bc7 c5 32. Qg4 Qe7 33. dxc5 bxc5 34. Ba5 Ne5 35. Nxe5 Qxe5 36. Ra1 Re6 37. Rd1 Bd2 38. Qxh4 Rxa6 39. g3 f6 40. Bc7 Qxc7 41. Rxd2 Ra1+ 42. Kg2 Qe5 43. Qf4 Qe1 44. Kf3 Qh1+ 45. Kg4 Re1 46. Qd6 Qe4+ 47. Qf4 Qh1 48. f3 Re5 49. h4 a5 50. Rd3 Kf7 51. Qd2 Kg6 52. Re3 Rg5+ 53. Kf4 Rf5+ 54. Kg4 Rg5+ 55. Kf4 Qh3 56. g4 Qxh4 57. Qc2+ Kf7 58. Re2 g6 59. Qd1 Re5 60. Rxe5 Qh2+ 61. Ke3 Qxe5+ 62. Kd3 d4 63. Qd2 dxc3 64. Qxc3 Qxc3+ 65. Kxc3 Ke6 66. Kc4 Kd6 67. f4 Kc6 68. f5 gxf5 69. gxf5 Kd6 0-1

Radjabov – Giri

Starcie Azersko – Holenderskie zapowiadało się na interesujący pojedynek. Z jednej strony Radjabov, który gra niesamowicie zachowawczo, ale 50% zdobył przegrywając jedynie z Fedoseevem po fatalnej podstawce, a właściwie niedoliczeniu forsownego wariantu prowadzącego do końcówki. Z drugiej natomiast strony Giri, który przegrał pojedynek z Nepo i wygrał aż 5 partii dzięki czemu jest liderem turnieju razem z Magnusem Carlsenem. Zaczęło się bardzo spokojnie od Gambitu Hetmańskiego.

Spokojna pozycja, powstała struktura Karlsbadzka, tylko skoczki się wstrzymały z wyjściem, ale zaraz wyjdą na f3, f6, oboje wykonają roszady i białe rozpoczną atak mniejszościowy na skrzydle hetmańskim. Jest tylko jedno małe ale, kolejność posunięć pozwala teraz na agresywne 7. g4 z atakiem na skrzydle królewskim i długą roszadą. Bardzo odważnie jak na Radjabova w tym turnieju.

To jest nowinka. Do tej pory Panowie odtworzyli partię z 1985 roku (czyli rozegraną, zanim którykolwiek z nich się urodził) w której grali Lputian i Geller. W przytoczonej partii nastąpiło Gd6 i ostatecznie wygrał grający białymi Lputian. Ruch Holendra mnie nie przekonuje, przecież konie po ścianach nie chodzą. Po prawdzie goniec musi gdzieś odejść i odzyskuje się to tempo, ale gdzie ten skoczek z h5 ma pójść?

W partii okazało się, że po 16. Gh2 Giri zagrał 16. … Hh3, pionkożerstwo, szkoda tracić tempa na takiego pionka otwierając jeszcze przeciwnikowi linię. Może żona Anisha (starsza od niego o 3 lata, posiadająca tytuł mistrza międzynarodowego Sopiko Guramiszwili) zmusza go do głodowej diety i stąd takie gastronomiczno-pionkowe zapędy u młodego Holendra.

W ciągu kolejnych pięciu posunięć czarne przesunęły swojego króla w kierunku otwartych linii przeciwnika i wykonały kolejne ruchy hetmanem, w tym ostatni – Hf3, którym zdobyły kolejnego pionka i otworzyły kolejną linię do ataku na ich monarchę. Jednak to są reperkusje wcześniejszego pionkożerstwa i wysłania skoczków na bandę. Teraz białe zyskują kolejne tempo poprzez Se5 oraz mogą dalej dręczyć czarnego hetmana.

Radjabov w powyższej pozycji także zgłodniał i nabrał ochoty na małe nigiri-sushi i wszamały pionka na c6 skoczkiem. Nie jest to błędem, ale można było zachować wstrzemięźliwość przez dwa posunięcia poprzez 23. Wde1 Hg5 24. Weg1 He3 i dopiero teraz dokonać konsumpcji z wieżą wycelowaną w króla.

Okazuje się, że zamiast posunięcia wskazanego na diagramie trochę większe szanse białym dawało 16. … c2, jednak czarne mają mimo to sporo problemów z otwartą pozycją króla, dobrze ustawionymi figurami białych i własnymi skoczkami na bandzie. Partia toczy się dalej i białe cały czas stoją aktywniej.

Ku zaskoczeniu wszystkich Arcymistrzowie zgodzili się na remis i udali się na wyczekiwany obiad, albo kolację. Zaskakujące, gdyż szanse białych są dużo większe i zdwojone piony w centrum wywierają dużo większą presję niż piony na skrzydle królewskim. Radjabov znowu postąpił bardzo ostrożnie i zachowawczo.

Komentarz Radjabova o partii z Girim na Twitterze

Giri opowiada o swojej partii z Radjabovem

Przebieg partii Radjabov – Giri

1. d4 d5 2. c4 e6 3. Nc3 Be7 4. cxd5 exd5 5. Bf4 c6 6. e3 Bf5 7. g4 Be6 8. h3 Nd7 9. Bd3 h5 10. gxh5 Ndf6 11. h6 Nxh6 12. Qc2 Qd7 13. Nf3 Bf5 14. Ne5 Bxd3 15. Nxd3 Nh5 16. Bh2 Qxh3 17. O-O-O Qf5 18. Qb3 b5 19. f3 O-O 20. e4 Qxf3 21. Ne5 Qe3+ 22. Kb1 b4 23. Nxc6 bxc3 24. Nxe7+ Kh7 25. Rhe1 Qf2 26. Be5 f6 27. Bd6 Rfd8 28. Bc5 Qxb2+ 29. Qxb2 cxb2 30. exd5 Rd7 31. d6 Ng3 32. Kxb2 ½-½

Podsumowanie 12. rundy Tata Steel Masters 2019

W telegraficznym skrócie:

• opóźniony francuz z dziurami w wykonaniu Nepo – punkt dla Shanklanda
• głodny Giri i niedojedzony Radjabov – remis w lepszej pozycji dla Azera
• iluzjonista Van Foreest wykonuje remisową sztuczkę a Mamedyarov śpiewa cover przeboju Kukiza
• zakrzywienie czasoprzestrzeni na linii Berlin – Moskwa, Kramnik wygrywa drugą partię z rzędu.
• Fedoseev przegrywa drugą partię z rzędu (obie z Rosjanami)
• Carlsen zmaltretował Dudę w długim pojedynku
• Pokaz głębokości analiz i obliczeń Chińskiego komputera Dinga wystarcza tylko do remisu z Anandem
• Vidit dziarsko rusza królem do ataku na pełnej desce, jednak zdobywa tylko remis z Rapportem

Kojarzenie 13. rundy Tata Steel Masters 2019

Trzynasta (ostatnie) runda już 27.01.2019 o godzinie 12:00 zapraszamy do śledzenia na żywo i na infoszach.pl. Oczywiście o komentarzach udostępnianiu i łapkach nie muszę Ci już przypominać Drogi Czytelniku. Prawda?