Garry Kasparov, czyli szaleństwo kontrolowane – część 1

Garry Kasparov to niekwestionowany wirtuoz szachowy, o którym już wcześniej na naszej stronie pisał mistrz krajowy Piotr Kaim (link do tych artykułów znajdziecie na dole). Dzisiaj przygotowałem dla was pierwszą część subiektywnego rankingu najlepszych partii Garriego. Jego bogatą karierę podzieliłem na dwie części: lata 1977 – 1993 i 1993 – 2005. W tym zestawieniu nie znajdziecie żadnej partii rozegranej z Anatolijem Karpowem, ponieważ w przyszłości planujemy osobny artykuł poświęcony tylko starciom tych dwóch panów. Zapraszam do lektury

10. Kasparov, Garry  1-0 Gheorgiu, Florin (1982)

Zestawienie otwiera partia Garriego z turnieju międzystrefowego, który odbył się w 1982 roku w Moskwie. Świetnie dysponowany bohater dzisiejszego artykułu przeszedł przez niego niczym burza, nie przegrywając żadnej z 13 partii i wygrywając aż 7.  Wybrałem właśnie tę partię ze względu na lekkość, z jaką Kasparov pokonuje swojego przeciwnika – spojler – co będzie również widoczne w następnych partiach

9. Psakhis, Lev 0-1 Kasparov, Garry (1990)

Nagła śmierć – tak podsumowałbym tę partię. Gdy wydawało się, że najgorsze już za białymi (po 23.W:e8), wystarczyło parę niedokładnych posunięć i zawodnicy podpisywali blankiet, na którym widniał wynik 0-1.

8. Timman, Jan 0-1 Kasparov, Garry (1992)

Ciężko wymarzyć sobie lepszy początek turnieju niż ten, który w Linares w 1992 miał Garry Kasparov. Po fenomenalnym zwycięstwie nad Janem Timmanem, pokonał Anatolija Karpova, a jako ciekawostkę dodam, iż była to ich 161. wspólna partia! Formalnością jest dodanie, iż Kasparov zwyciężył w tym turnieju, a jego końcowy wynik to 10 punktów z 13 partii. Wystarczy, że zobaczycie poniższą partię, a zrozumiecie, dlaczego znalazła się w tym zestawieniu

 

 

7. Kasparov, Garry 1-0 Short, Nigel (1986)

Świętej pamięci Lubomir Kavalek powiedział kiedyś: „Kasparov zawsze znajdzie iskrę, by wzniecić ogień na szachownicy”. Ciężko o cytat lepiej opisujący tę partię. W na pozór spokojnej pozycji Short wykonał 1 niedokładny ruch – o 1 za dużo. Reszta to już szachowa „egzekucja”, a katem, nie kto inny, a Kasparov.

6. Magerramov, Elmar 0-1 Kasparov, Garry (1977)

Partia 14-letniego Kasparova z Mageramovem została przygotowana w formie filmu przez redaktora naczelnego Infoszachu Jana Kozaka. Serdecznie zachęcam do obejrzenia!

5. Kasparov, Garry 1-0 Polugaevsky, Lev (1979)

Cytując Maurice’a Ashleya: „Zwróćcie uwagę na Garriego Kasparova. Po porażce, następną partię zawsze wygrywa. Po prostu zabija swojego przeciwnika”. Nie wiem, czy w poprzedniej partii Garry poniósł porażkę, ale jedno jest pewne – Polugaevsky dobrze tej partii nie będzie wspominać.

4. Kasparov, Garry 1-0 Marjanovic, Slavoljub (1980)

Tuż przed podium zestawienia znalazła się miniaturka Garriego rozegrana na Olimpiadzie.

 

3.  Beliavsky, Alexander 0-1 Kasparov, Garry (1988)

Na najniższym stopniu podium umieściłem partię Garriego z Alexandrem Beliavskim, głównie z jednego powodu – jest ona rozegrana w obronie Grunfelda. Jako iż sam gram ten wariant czarnymi od wielu lat, to szczególne miejsce w moim sercu zajmują wszystkie partie w nim rozegrane (a dodatkowe punkty za to, że czarnymi gra sam Garry). Zapraszam do obejrzenia tej partii, którą specjalnie dla Was skomentowałem

 

2. Kasparov, Garry 1-0 Nunn, John (1982)

Kolejna partia z Olimpiady, tym razem z roku 1982, z meczu pomiędzy Związkiem Radzieckim a Anglią. Tę krótką partię skomentował FM Kosma Pacan-Milej.

 

1.Kasparov, Garry 1-0 Andersson, Ulf (1981)

Tym razem zacytuję samego Kasparova: „Zawsze próbuję rozgrywać piękne partie… zawsze chciałem tworzyć arcydzieła”. W pojedynku z Ulfem zdecydowanie mu się to udało.

Na koniec tego artykułu odniosę się jeszcze do jego tytułu „Garry Kasparov, czyli szaleństwo kontrolowane”. To właśnie ta kontrola szachownicy, świetnie widoczna chociażby w partii z Ulfem Anderssonem, jest według mnie najbardziej czarująca w partiach Kasparova. Nieważne, jak skomplikowana lub banalnie prosta wydaje się być pozycja, Garry zdaje się mieć nad wszystkim kontrolę (choć czasem ją traci – przekonacie się o tym po przeczytaniu artykułów podlinkowanych poniżej). Oglądając wiele jego partii miałem wrażenie, jakby nauczyciel polskiego starał się mi zilustrować motyw theatrum mundi – przeciwnicy Kasparova są bezradni i nie mają żadnego wpływu na to, co się wydarzy, a Garry pociąga za sznurki.

Koniecznie podzielcie się z nami w sekcji komentarzy tym, jaka jest Wasza ulubiona partia Garriego i jak Wy ułożylibyście to zestawienie!

Poprzednie artykuły o Kasparovie: część 1, część 2, część 3