Tata Steel Chess Masters 2019 | Wyniki 1 rundy

Jesteśmy już po pierwszej rundzie turnieju w Wijk aan Zee, w którym gra nasz utalentowany zawodnik Jan-Krzysztof Duda. Turniej wbrew pozorom rozpoczął się bardzo bojowo. Mieliśmy 2 rezultatywne partie, ale za to praktycznie były to miniaturki. W starciu Tytanów z rankingiem ponad 2800 już w okolicy 5. posunięcia zawodnicy odeszli z książki i po kilku kolejnych zagraniach grali na nierównym materiale. Partia Polaka toczyła się praktycznie do gołych króli, a w dwóch partiach gdzie zawodnicy podzielili się punktem, szanse na wygraną zostały wypuszczone. Tylko pojedynek Rosyjsko – Węgierski na tle całego zestawienia był nad wyraz spokojny. Jeśli nie wiesz, kto dokładnie gra w tegorocznym superturnieju lub chciałbyś poznać bliżej sylwetki zawodników Tata Steel Masters 2019, zapraszam do bloga matowanie.pl gdzie poszczególni uczestnicy zostali przedstawieni bliżej niż za pomocą nazwisk i rankingów 🙂

Wyniki 1. rundy Tata Steel Masters 2019

Poniżej przedstawiamy skrócony przebieg poszczególnych partii.

Ding – Carlsen

Szachowi giganci w pojedynku pomiędzy sobą rozpoczęli dość nietypowo. Magnus już w drugim posunięciu próbował uzyskać przestrzeń na skrzydle hetmańskim za pomocą 2. … b5, trochę w stylu Obrony Polskiej (1. d4 b5). Wybity w ten sposób z rytmu Chińczyk też zaczął grać nietypowo i w rezultacie doprowadził (przy pomocy Carlsena) do zachwiania materialnej równowagi (jakości, czyli wieży za gońca) już w bardzo wczesnym etapie partii.

Pozycja na powyższym diagramie przedstawia sytuację tuż po zabraniu jakości przez Dinga. Warto zwrócić uwagę, na powstałe bardzo mocne centrum czarnych – c5, d5, e6 oraz półotwarte linie d dla białych oraz f dla czarnych. Struktura pionów trochę przypomina pozycję, która może powstać w Gambicie Blumenfelda (1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sf3 c5 4.d5 b5) gdyby białe wymieniały na e6.

Co jest istotne w tej pozycji? Czarne za jakość mają:

• jak już wspomniałem bardzo mocne centrum,
• dość dużo przestrzeni,
• silnie ustawionego skoczka w centrum,
• bardziej harmonijnie rozwinięte figury od swojego oponenta,
• półotwartą linię f dla swojej jedynej już wieży
• i … potencjalną grę po białych polach. 

Co prawda białe posiadają wciąż białopolowego gońca, ale ostatnim swoim posunięciem częściowo go zamknęły przez co białe mogą mieć problemy z łataniem 'dziur’ f3, g2, g4, h3 wokół białego króla, gdyż ten najpewniej wykona roszadę w krótką stronę. Do tego wszystkiego pozostaje pytanie, jak wyprowadzić skoczka z b1. Pola a3 i c3 kontrolowane są przez czarnego piona a pole d2 zajmuje przyjazny goniec.

Podsumowując – czarne dość dużo dostały za cenę jakości. Mimo to, ze względu na niejasną pozycję (ulubione określenie wszystkich komentatorów szachowych) wirtuozowi szachów nie udało się przekuć tych plusów na wygraną. Po kolejnych posunięciach powstała poniższa pozycja:

Jak widać w toku rozgrywki czarne odbiły jakość (za pomocą białopolowego gońca, który z pola h3 – wykorzystując słabość białych pól zbił wieżę na f1) jednak kosztem czarnopolowego kolegi, który jest trochę zamurowany. W międzyczasie z dalekich wertepów szachownicy (b7) wyplątał się biały goniec. W pozycji diagramu Norweg przeprowadza drobną kombinację redukującą materiał aż do końcówki z różnopolowymi gońcami doprowadzając do remisu. Ciekawe, czy rekompensata jaką otrzymały czarne przy 'dokładniejszej’ grze była wystarczająca do wygranej. To pytanie pozostawiam bez odpowiedzi, do analizy dla: arcymistrzów, komputerów i czytelników 🙂

Magnus Carlsen opowiada o swojej pierwszej partii w Tata Steel

Liren Ding udziela komentarza do partii z Carlsenem

Przebieg partii Ding – Carlsen

1. Nf3 Nf6 2. g3 b5 3. d4 e6 4. Bg5 c5 5. d5 Qa5+ 6. Bd2 Qb6 7. dxe6 fxe6 8. a4 b4 9. a5 Qd8 10. Bg2 Nc6 11. Ne5 Nxe5 12. Bxa8 d5 13. a6 Bd7 14. Bb7 Bd6 15. Bg5 Nf7 16. Bxf6 Qxf6 17. Nd2 O-O 18. O-O Qxb2 19. e4 Qd4 20. exd5 e5 21. Nb3 Qe4 22. Qd3 Qg4 23. f3 Qh5 24. Nd2 Ng5 25. Bc6 Bh3 26. Bb5 Bxf1 27. Rxf1 Rxf3 28. Nxf3 e4 29. Qe3 Nxf3+ 30. Rxf3 Qxf3 31. Qxf3 exf3 32. Kf2 ½-½

Vidit – Duda

Jan Krzysztof Duda po debiucie otrzymał bardzo aktywną pozycję z parą gońców. Jak do tego doszło nie będę analizować, aby nie ułatwiać przygotowania debiutowego jego przeciwnikom (przecież arcymistrzowie też czytają infoszach.pl).

W toku walki powstała pozycja, którą komentatorzy się zachwycali i diagram pojawił się bardzo szybko w social mediach. Posunięcie 18. … Gd3 jest gromem z jasnego nieba i to bardzo zgrabnym. Goniec idzie pod bicie dwóch figur i nie można go zbić. Jeśli 19. Hd3 to 19. … Wa1 20. Wa1 i 20. … Gh2!

Po dalszym 19. Hc2 Wfd8 18. Wfd1 Gd3 19. Hd2 Wxa1 20. Wxa1 Duda zdecydował się na 20. … Gc5 co umożliwiło Viditowi wymianę hetmanów i trochę osłabiło nacisk na młodego Hindusa. Jednak para gońców pozostała.

W toku dalszej gry Janowi udało się wyrównać materiał i cały czas utrzymywać inicjatywę. W pozycji powyższego diagramu warto zwrócić uwagę, że czarne stoją bardzo dobrze, tylko materiał jest bardzo zredukowany. Gdyby dołożyć na skrzydle hetmańskim zarówno białym i czarnym po jednym pionku to szanse czarnych na wygraną byłyby bardzo duże. Z racji tego, że akcja toczy się tylko na jednym skrzydle czarne mają utrudnione zadanie realizacji przewagi, a biała para krótkonogich skoczków nie musi się rozdwajać w zadaniach obronnych.

Janowi Krzysztofowi udało się w dalszym toku partii zamienić przewagę pozycyjną na materialną, ale znowu kosztem redukcji materiału. Trochę zabrakło, ale postawa naszego Polskiego zawodnika grającego do samego końca, do gołych króli dobrze wróży na przyszłe rundy. Oby tylko Janowi starczyło sił na składający się z 13. rund holenderski maraton.

Przebieg Partii Vidit – Duda

1. Nf3 d5 2. d4 Nf6 3. c4 e6 4. Nc3 dxc4 5. e4 Bb4 6. Bg5 b5 7. a4 c5 8. axb5 cxd4 9. Nxd4 h6 10. Bxf6 Qxf6 11. Bxc4 O-O 12. O-O Bb7 13. Qa4 a5 14. bxa6 Nxa6 15. Nde2 Bd6 16. Bxa6 Bxa6 17. Qc2 Rfd8 18. Rfd1 Bd3 19. Qd2 Rxa1 20. Rxa1 Bc5 21. Qf4 Qxf4 22. Nxf4 Bc2 23. Re1 g5 24. Nh5 Rd4 25. Ng3 Rb4 26. Rc1 Rxb2 27. Nd1 Rb1 28. Rxc2 Rxd1+ 29. Nf1 Bd6 30. g3 Re1 31. f3 h5 32. Kf2 Ra1 33. Nd2 Be5 34. Nb3 Rd1 35. Rd2 Rb1 36. Nc5 Bc3 37. Rd8+ Kg7 38. Nd3 Ra1 39. Rd7 Ra2+ 40. Kg1 Ra1+ 41. Kg2 Ra2+ 42. Kh1 g4 43. fxg4 hxg4 44. h3 Ra1+ 45. Kg2 Ra2+ 46. Kh1 gxh3 47. Nf4 Kf6 48. Nxh3 Re2 49. Rd3 Be5 50. Kg1 Rxe4 51. Rf3+ Kg6 52. Rxf7 Bxg3 53. Rf3 Be5 54. Kf1 Rh4 55. Ke2 Bf6 56. Nf4+ Kf7 57. Rf1 Rh6 58. Kd3 Be5 59. Ke4 Bd6 60. Nd5+ Ke8 61. Nf6+ Kd8 62. Rd1 Rh4+ 63. Kf3 Ke7 64. Ng8+ Kd7 65. Nf6+ Kc6 66. Rc1+ Kb5 67. Ne4 Ba3 68. Rc8 e5 69. Nc3+ Kb4 70. Nd5+ Kb3 71. Rc3+ Ka2 72. Re3 Bb2 73. Re4 Rh6 74. Nb4+ Kb3 75. Nd3 Rf6+ 76. Kg4 Kc2 77. Nxb2 Rf4+ 78. Rxf4 exf4 ½-½

Van Foreest – Anand

To był pojedynek z serii młodość kontra rutyna. Młody debiutant reprezentujący barwy gospodarza turnieju (Holandia) zmierzył się z byłym mistrzem świata i … dostał tęgie baty. Anand wybrał solidną Obronę Caro-Kann i Van Foreest zdecydował się na wariant wymienny (bez 3. c4 – Ataku Panowa) licząc, że w spokojnej manewrowej grze z tendencją do redukcji materiału ustoi remis z wyżej notowanym i bardziej doświadczonym przeciwnikiem. Nic bardziej mylnego, Nie od wczoraj wiadomo, że grając z teoretycznie lepszym zawodnikiem należy komplikować pozycję, gdyż jest większa szansa, że się pomyli. Zazwyczaj siła gry mocniejszego zawodnika jest coraz bardziej widoczna przy mniejszym materiale (to jest temat na osobny artykuł, nie będę się dalej w to teraz zagłębiał). Krótko mówiąc maksyma ’Grać trudne pozycje jest rzeczą ludzką, natomiast grać bezbłędnie proste pozycje jest rzeczą Boską’ w tej partii ma częściowe uzasadnienie.

W partii Anand zagrał szybkie 5. … Hc7 mające na celu uniemożliwienie wyprowadzenia gońca na f4, a następnie 6. … g6. Ostatnie posunięcie Anand wykorzystał nie tylko w celu wyprowadzenia gońca na g7 (ten docelowo poszedł na d6), ale co jest mniej typowe – aby wymienić białopolowego gońca na polu f5. Potencjalne zdwojenie pionów na linii f otworzy linie g do ataku na króla, oraz wzmocni pole e4 dla czarnego skoczka.

Jak widać na diagramie, plan Ananda się powiódł (a przynajmniej tak mi się wydaje na podstawie jego konsekwentnej gry). Linia g jest wykorzystywana do ataku na króla – wieża złowrogo spogląda na punkt g2. Groźba Se4 zmusiła Jordena do osłabienia pozycji przez f3 co w połączeniu z h3 utworzyło strukturę sera szwajcarskiego wokół białego króla (standardowo białe figury są bardziej żółte niż białe i puste pola wokół nich wyglądają jak dziury w serze, ot taki żart). Oliwy do ognia (zrobiło się kulinarnie) dodaje fakt różnostronnych roszad, tylko białe ze swoim atakiem są daleko w tyle. W pozycji po 21. Se5 Anand fiksuje czarne pola poprzez f4 (wygrywając tempo) i manewr Sf5 – Se3 włączając skocza do ataku na króla i punkt g2. Pouczająca partia – miniatura, zachęcam do samodzielnej analizy.

Przebieg partii Van Foreest – Anand

1. e4 c6 2. d4 d5 3. exd5 cxd5 4. Bd3 Nf6 5. c3 Qc7 6. h3 g6 7. Nf3 Bf5 8. Ne5 Nc6 9. Bf4 Qb6 10. Bxf5 gxf5 11. Nd3 e6 12. Nd2 Rg8 13. O-O O-O-O 14. a4 Ne4 15. Rc1 Bd6 16. Bxd6 Nxd6 17. b4 Kb8 18. Qe2 Qc7 19. Qe3 Ne7 20. f3 Ng6 21. Ne5 f4 22. Qe1 Nf5 23. Nxg6 Rxg6 24. Rf2 Rdg8 25. c4 Ne3 26. cxd5 Nxg2 27. Qe5 Qxe5 28. dxe5 Ne1+ 0-1

Fedoseev – Rapport

Pojedynek Rosyjsko – Węgierski przebiegał bardzo spokojnie. Węgier ustawił się w duchu obrony hetmańsko-indyjskiej z dalszym rozwinięciem czarnopolowego gońca na g7 stojąc z podwójnym fianchettem (struktura jest żartobliwie nazywana 'biustonoszem’ ze względu na wysunięcie pionów na g6 i b6).

W swoim 28 posunięciu Fedoseev dokonał dość efektownej kombinacji, która doprowadziła do wiecznego szacha – charakterystyczne zakończenie końcówek hetmańskich. Białe mimo lepszego układu figurowego (hetman + skoczek na hetmana + gońca) nie mają realnych możliwości na rezultatywne zakończenie partii.

Przebieg partii Fedoseev – Rapport

1. d4 Nf6 2. Nf3 e6 3. c4 b6 4. a3 Bb7 5. Nc3 Ne4 6. Nxe4 Bxe4 7. Nd2 Bb7 8. e4 g6 9. Bd3 Bg7 10. Nf3 O-O 11. O-O d6 12. Rb1 Nd7 13. Bg5 Qc8 14. Re1 Re8 15. Qd2 c5 16. d5 exd5 17. exd5 Qc7 18. Kh1 Ba6 19. b3 Nf6 20. h3 Rxe1+ 21. Rxe1 Re8 22. Rxe8+ Nxe8 23. g4 Qd7 24. Kg2 Nc7 25. a4 Bc8 26. Qe3 Ne8 27. Kf1 Bf6 28. Bf5 gxf5 29. Bxf6 fxg4 30. hxg4 Nxf6 31. Qg5+ Kf8 32. Qxf6 Qxg4 33. Qxd6+ Kg7 34. Qe5+ f6 35. Qe7+ Kg6 36. Qe8+ Kg7 37. Qe7+ Kg6 38. Qe8+ Kg7 39. Qe7+ ½-½

Shankland – Mamedyarov

Partia toczyła się w znanym i popularnym wśród arcymistrzów debiucie – Obronie Rosyjskiej. Tylko wariant obrany przez Shankland’a należy do tych mniej popularnych, ale zgodnych z modą (jakiś czas temu pojawiło się sporo partii z Gd3, który zasłania własnego piona w Obronie Sycylijskiej).

Partia toczyła się … po rosyjsku, czyli czarne we względnie symetrycznej strukturze odpierały naskoki białych, które powoli próbowały wzmacniać swoją pozycję.

Z biegiem czasu powstała pozycja z powyższego diagramu, niby nic się nie dzieje, silnik też nie wariuje (no może poza małym skokiem), ale ten moment był poniekąd krytyczny. Czarne dość odważnie przesunęły swojego pionka na b5, a w przyszłości stanie on na b4. Niby czarne wygrały w ten sposób tempo, ale pion c5 utracił kolegę, który mógłby go bronić i stał się w ten sposób celem ataku białych bierek prowadzonych przez Amerykanina.

Decyzja z poprzedniego diagramu miała swoje reperkusje i Amerykanin mógł to wykorzystać. Mógłby, gdyby w 51. posunięciu zagrał Kd5 jego szanse na wygraną byłyby realne, a tak partia zakończyła się podziałem punktu.

Przebieg partii Shankland – Mamedyarov

1. e4 e5 2. Nf3 Nf6 3. Nxe5 d6 4. Nf3 Nxe4 5. Bd3 Nf6 6. O-O Be7 7. c3 O-O 8. Bc2 c5 9. d4 Be6 10. Re1 Re8 11. Bg5 Nbd7 12. Nbd2 Qb6 13. dxc5 dxc5 14. Bb3 Nf8 15. Bxe6 Nxe6 16. Qb3 Qxb3 17. axb3 Nxg5 18. Nxg5 a6 19. g3 Rad8 20. Nc4 h6 21. Nf3 Kf8 22. Kf1 Bd6 23. Na5 Rb8 24. Rxe8+ Kxe8 25. Re1+ Kf8 26. Rd1 Ke7 27. Ne1 Bc7 28. Nc4 b5 29. Ne3 g6 30. Nd3 Bd6 31. Ra1 Rb6 32. c4 b4 33. Ke2 Ke6 34. Ra5 Rc6 35. Nd5 Nd7 36. f4 f5 37. Kf3 Nf6 38. Ra1 Nxd5 39. Re1+ Ne3 40. Rxe3+ Kd7 41. g4 fxg4+ 42. Kxg4 Rc8 43. Rh3 Rh8 44. Kf3 Ke6 45. Ke4 Kf6 46. Ne5 Re8 47. Rf3 Bb8 48. h4 a5 49. Rf1 h5 50. Rf3 Bc7 51. Rf1 Rd8 52. Nf3 Re8+ 53. Ne5 Rd8 54. Nf3 Re8+ ½-½

Radjabov – Kramnik

Giuoco piano (spokojna gra) nazwa wariantu z Partii Włoskiej pasuje do tego co się działo przez większość partii prowadzonej trochę w stylu Partii Hiszpańskiej (częsta praktyka wśród arcymistrzów). Radjabov dobrze wykorzystał szanse jakie dawał mu kolor biały i doprowadził do pozycji diagramu.

Kramnik nie chcąc bronić się zbyt pasywnie został poniekąd zmuszony do oddania dwóch lekkich figur za wieże poprzez 31. … Gc5. Zyskał w ten sposób trochę przestrzeni dla swoich figur, jednak inicjatywa pozostawała po stronie białych.

Po kilku dalszych posunięciach i niedokładnościach Radjabov złapał się na pułapkę postawioną przez swoje Nemezis (czemu tak nazwałem Kramnika, możesz przeczytać w moim artykule o kojarzeniach Tata Steel). Po wymianie wież Kramnik uzyskał wiecznego szacha, czym zakończył partię remisem a po Wd1 albo Wb1 przewaga pozostawała by po stronie białych.

Przebieg partii Radjabov – Kramnik

1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bc4 Bc5 4. O-O Nf6 5. d3 d6 6. c3 a6 7. a4 O-O 8. Re1 Ba7 9. h3 h6 10. Nbd2 Re8 11. b4 Be6 12. Bxe6 Rxe6 13. Bb2 Ne7 14. c4 Ng6 15. Nf1 b5 16. axb5 axb5 17. Ng3 bxc4 18. dxc4 Re8 19. Qc2 Qb8 20. Reb1 Qb7 21. c5 dxc5 22. bxc5 Qc6 23. Rc1 Nd7 24. Ra5 Reb8 25. Ba3 Nf4 26. Nf5 Re8 27. g3 Ne6 28. Kg2 Nf6 29. Re1 Nd7 30. Rc1 Kh7 31. Qc4 Bxc5 32. Rxc5 Ndxc5 33. Bxc5 Ra4 34. Qd5 Qa8 35. Qd7 Kg8 36. Nxe5 Ng5 37. Nc6 Raxe4 38. Nfe7+ Kh7 39. Ra1 Ra4 40. Rxa4 Qxa4 41. Qxe8 Qe4+ 42. Kf1 Qb1+ 43. Kg2 ½-½

Giri – Nepomniachtchi

Holendrzy rozpoczęli turniej fatalnie, zarówno Van Foreest jak i Giri przegrali swoje pojedynki i to w miniaturach. Nepo pokonał swojego przeciwnika w Obronie Pirca, która nie jest zbyt częstym gościem w arcymistrzowskiej praktyce. Giri ustawił się w partii dość bojowo, zroszował w długą stronę, ustawił bierki w sposób typowy do ataku na skrzydle królewskim (pion f3, Ge3, Hd2, pion g4 z planem Gh6 i h4-h5) a przeciwnik go 'oszukał’ i schował króla po przeciwnej stronie deski.

Holender po 15. … 0-0-0 zachował się tak jakby król znajdował się tam gdzie według białych powinien – czyli na g8 i kontynuował swój atak poprzez f4. Jednak powstałe komplikacje po 16. … f5 17. Gf3 b4 doprowadziły do jego zguby. Złośliwi mogliby powiedzieć, że to bardziej Giri przegrał z Nepo niż Nepo wygrał z Girim, ale fakt jest faktem – punkt idzie na konto Rosjanina.

Przebieg partii Giri – Nepomniachtchi

1. e4 d6 2. d4 Nf6 3. Nc3 g6 4. Be3 a6 5. Qd2 b5 6. f3 Nbd7 7. O-O-O Nb6 8. g4 Bb7 9. Nh3 Nfd7 10. Be2 e6 11. Bg5 Be7 12. Qe3 Bxg5 13. Nxg5 h6 14. Nh3 Qh4 15. Nf2 O-O-O 16. f4 f5 17. Bf3 b4 18. exf5 bxc3 19. fxe6 cxb2+ 20. Kb1 Nf6 21. Bxb7+ Kxb7 22. Qf3+ d5 23. Nd3 Ne4 24. Nc5+ Ka7 25. Qa3 Nxc5 26. Qxc5 Kb7 0-1

Podsumowanie 1. rundy Tata Steel Masters 2019

Podsumowując pierwszy dzień zmagań:

• Jesteśmy dumni z Jana Krzysztofa Dudy, chociaż pozostaje lekki niedosyt, który mamy nadzieję wyrówna w dniu jutrzejszym z Jordenem Van Foreestem.
• Zawiedli Holendrzy – oboje przegrali w miniaturkach, ale przynajmniej partia Van Foreest – Anand może być dobrym materiałem szkoleniowym dla trenerów.
• Carlsen i Shankland pokazali, że nie boją się schodzić na mniej utarte ścieżki w debiucie

Kojarzenie 2. rundy Tata Steel Masters 2019

Druga runda już 13.01.2019 o godzinie 13:30 zapraszamy do śledzenia na żywo i na infoszach.pl.