Mimo wieloletniej obecności w życiu człowieka, szachy niezbyt często pojawiają się w dzisiejszej popkulturze. Filmów dotyczących królewskiej gry jest jak na lekarstwo, a najczęściej jeśli się ona pojawia, to z reguły stanowi jedynie formę podkreślenia, że dany bohater to intelektualista. Oczywiście można wskazać filmy, które przełamują ten trend (np. „Searching for Bobby Fischer”, „Pawn sacrifice”, czy też najnowsza „Ukryta gra”), jednak to wciąż zdecydowana mniejszość. Wielu reżyserów często nawet nie zadaje sobie trudu by w scenach z szachownicą zadbać o realia- aż trudno policzyć filmy, w których na szachownicy brakuje któregoś z króli. Z tego powodu, najnowsza powieść jednego z polskich szachistów wybija się już na starcie, bo wydarzenia w niej przedstawione dotyczą przede wszystkim świata szachowego.
O czym jest książka?
„Aż do śmierci” mojego autorstwa to thriller, którego ramy zakreślane są przed dwa miejsca: salę turniejową oraz prowincjonalne liceum. Oba łączy postać głównego bohatera, czyli nastoletniego szachisty, niemogącego doczekać się ucieczki ze znienawidzonej szkoły i marzącego o awansie, a następnie zwycięstwie w mistrzostwach kraju. Szachownica wisi nad tą opowieścią niczym miecz damoklesowy. Nawet gdy przebywamy w realiach elitarnego liceum, czujemy, że dla głównego bohatera wyczekiwanie treningu wieczorem to jedyna szansa na przetrwanie. Gdy wracamy na salę turniejową, wszystkie wydarzenia kręcą się wokół pytania o to, kto tym razem awansuje. Krótko mówiąc, w tej historii szachy są wszędzie.
Powieść ta jest interesująca również z powodu podejścia do samych szachów. Mało kto pokusiłby się o twierdzenie, że ta pasja, o której korzyściach dla rozwoju człowieka non stop słyszymy, może się okazać destrukcyjną siłą, obsesją odbierającą zdrowy rozsądek i rozeznanie w tym, co w życiu jest naprawdę ważne. Bazując na szeregu prawdziwych postaci i historii, stworzyłem opowieść, której świadkami byli niejeden szachista i szachistka: opowieść o rosnącym szaleństwie, spowodowanym właśnie przez królewską grę. Trzydzieści dwie drewniane figury w tym świecie stają się niszczycielskim narkotykiem, który kawałek po kawałku odbiera uzależnionemu kontakt z rzeczywistością.
Jednocześnie główny wątek sali turniejowej przeplata się z wątkiem szkolnym, gdzie możemy obserwować nierówną walkę stłamszonych uczniów z apodyktycznym dyrektorem. Tamtejszy świat pełen jest zimnych spojrzeń i zaciśniętych zębów, ponieważ walczący ramię w ramię uczniowie skrycie się nienawidzą. Główny bohater jako klasowy „człowiek-powietrze”, staje się mimowolnym kronikarzem tych wydarzeń, w których do samego końca nie wiadomo komu przypadnie zwycięstwo.
Czy ta gra rzeczywiście jest taka niewinna?”
„Aż do śmierci” to moim zdaniem opowieść wyjątkowa. Każdy, kto choćby zetknął się z szachami odnajdzie tam cząstkę siebie, albo postaci które nie raz widział lub miał okazję poznać. Będąc czynnym szachistą odmalowałem świat turniejowy znany sobie najlepiej- świat miarowo tykających zegarów, zbitych skoczków obracanych w dłoni i drżących nóg uderzających o parkiet. Jednocześnie pragnę zadać czytelnikowi jedno niebezpieczne pytanie: „Czy ta gra rzeczywiście jest taka niewinna?”. Na nie każdy będzie musiał jednak odpowiedzieć samodzielnie.
Zapraszam do lektury,
Marcin Chmiel
Zachęcamy do kupna pierwszej książki, której głównymi bohaterami są szachiści!
Książkę można nabyć na: https://www.empik.com/az-do-smierci-chmiel-marcin,p1233814884,ksiazka-p
Śledźcie mnie na Facebooku: https://www.facebook.com/Marcin-Chmiel-110942370329710
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis