Tata Steel Chess Masters 2019 | Wyniki 13 rundy

Wszystko co dobre szybko się kończy. Tata Steel Chess Masters 2019 też dobiegł końca po ostatniej 13. rundzie. Turniej wygrał tak jak rok wcześniej faworyt Magnus Carlsen, który miał bardzo spokojny początek turnieju. Drugie miejsce zajął tak jak w roku ubiegłym Anish Giri, który zajął turniej od porażki z Ianem Nepomniachtchi. Trzecie miejsce podzieli wspomniany Rosjanin, Chińczyk Ding oraz Legendarny Anand. Co się działo w ostatniej rundzie? Było dość spokojnie, zawodnicy myśleli już o powrocie do domu, ale nie zabrakło emocji na drewnianych deskach. Mieliśmy konflikt Azersko-Rosyjski na dwóch frontach, szybki kurs debiutów, derby Indii, szkocki remis, wariant grany przez wszystkich oraz udowodnienie przysłowia o Herkulesie. Zgodnie z utartym zwyczajem, po raz 13 i ostatni w tym turnieju zapraszam Cię do lektury.

Wyniki 13. rundy Tata Steel Masters 2019

Poniżej przedstawiamy skrócony przebieg poszczególnych partii.

Giri – Carlsen

W turnieju Tata Steel Chess Masters 2019 tabela i losy pojedynków ułożyły się w taki sposób, że tak jak rok wcześniej o zwycięstwie decyduje pojedynek Giri – Carlsen. Różnica polega na tym, że rok wcześniej pierwsze miejsce rozstrzygnięto w dogrywce a w tym roku lider i okupant drugiego miejsca spotykają się w ostatniej 13. rundzie. Dodatkowo lider czyli Magnus Carlsen grający czarnymi ma remis for. Ponieważ Norweg zdobył w poprzednich rundach pół punktu więcej od Holendra remis w ostatniej rundzie jest dla niego na wagę zwycięstwa. Dlatego Giri chcąc wygrać w rodzinnej Holandii musiał podjąć ryzyko gry na wygraną z samym mistrzem Świata. Zapowiadało to bardzo ciekawe szachowe widowisko.

Pierwsze piętnaście posunięć zawodnicy wykonali prawie, że z pamięci z racji tego, że pojedynek toczył się w wariancie, który kiedyś był grany właściwie przez wszystkich a w ostatnim meczu o mistrzostwo Świata Carlsen go odświeżył. (Ciekawe co ciekawego przygotował sztab Norwega, że ten tak chętnie idzie z przeciwnikami w szranki w wariancie Swiesznikowa – B33).

Ostatnie posunięcie Holendra czyli Gg4 ma na celu wymianę białopolowych gońców, aby białym było łatwiej utrzymać pole d5. W idealnym świecie białe chciałyby doprowadzić do sytuacji w której będą miały skoczka na d5 a czarne czarnopolowego gońca. Oczywistym jest, że plany czarnych co do układu figurowego są odwrotne i między innymi dlatego ich czarnopolowy goniec stoi nienaturalnie na g5, aby zbić drugiego skoczka, gdy ten stanie na e3 wspierając swojego kolegę. Między innymi dlatego białe będą przerzucały swoją konnicę przez drugie skrzydło używając pola b4 nawet kosztem zdwojenia pionów.

W powstałej pozycji czarne grały do tej pory Ge6 z ideą, że jak białe będą chciały wymienić to po odbiciu pionem wygonią skoczka z d5. Idea sensowna, ale uniemożliwia czasowo czarnym tematyczne f5, którym chciałyby zyskać przestrzeń i podważyć placówkę dla białego skoczka. Dlatego Carlsen gra Gb7 z zamiarem f5 i aktywną grą figurową.

Ruch Giriego pokazuje, że w mniemaniu Holendra skoczek na d5 jest wart wieży i chce pozbyć się białopolowego gońca czarnych zapewniając skoczkowi spokojny żywot. Problem polega na tym, że pozycja jest dość otwarta a los skoczka na centralnym polu stoi pod znakiem zapytania, gdy czarne zagrają od dawna planowy ruch f5 pozbawiający białego skoczka oparcia w centrum.

Carlsenowi wystarczyło 6 posunięć by podważyć teoretycznie słuszną ideę Holendra. W tym momencie białe są zmuszone do oddania swojego złotego skoczka za czarnopolowego gońca. Dlaczego? Ponieważ punkt f2 za chwilę nie przetrzyma przeciążeń. Na skutek wcześniejszych wymian białe pozbawiły się żywiciela czarnych pól i jak czarne otworzyły linię f to punkt f2 jest pod ostrzałem. Wystarczy, że czarne ustawią swojego gońca na f2 i zaangażują ciężkie figury do oblężenia czarnego pola a partia będzie od razu przegrana dla białych.

Cztery posunięcia później Holender zaproponował remis i mimo, że czarne stały lepiej i mogłyby grać na wygraną to propozycję przyjęły gdyż był to remis na wagę zwycięstwa w Tata Steel Masters 2019. Carlsen wygrywa w Wijk aan Zee już po raz siódmy!

Carlsen opowiada o swojej partii z Girim

Giri opowiada o swojej partii z Carlsenem

Przebieg partii Giri – Carlsen

1. e4 c5 2. Nf3 Nc6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 e5 6. Ndb5 d6 7. Bg5 a6 8. Na3 b5 9. Nd5 Be7 10. Bxf6 Bxf6 11. c3 Bg5 12. Nc2 Rb8 13. Be2 O-O 14. O-O Kh8 15. Bg4 Bb7 16. Ncb4 Nxb4 17. cxb4 g6 18. a4 bxa4 19. Rxa4 Bc6 20. Be2 Bxa4 21. Qxa4 f5 22. exf5 Rxf5 23. Bd3 Rf8 24. Qxa6 Bd2 25. Qc4 Qc8 26. Qe4 Bxb4 27. Nxb4 Rf4 28. Qc6 Rfxb4 29. Qxd6 Qf8 30. Qxe5+ ½-½

Nepomniachtchi – Radjabov

Nepomniachtchi, który miał spore szanse na wygraną w turnieju gdyby nie przegrane w fatalnym stylu partie z Van Foreestem i Shanklandem w ostatniej rundzie dostał twardy orzech do zgryzienia – Radjabova. Młodszy z Azerów czyli Teimur 'Bojaźliwy’ Radjabov mógłby się liczyć w końcowej klasyfikacji na górze tabeli gdyby nie pomyłka w liczeniu wariantów podczas pojedynku z Fedoseevem oraz niewykorzystane szanse na wygraną w tym z poprzedniej rundy podczas partii z Girim. Historia pamięta jednak tylko zwycięzców, więc o 'prawie’ bardzo dobrej grze Nepo i Radjabova za 2 – 3 lata nie będzie pamiętał, tak samo jak o tej partii.

W powyższej pozycji zamiast ruchu w tekście Anand z Radjabovem zagrał 14. Gd3. Możesz zobaczyć co się tam wydarzyło czytając relację, która opisuje jak wyglądała 4. runda turnieju Tata Steel Masters 2019. Zapytasz, czy to posunięcie jest nowe? Nie, wcale nie jest. Grano tak już bardzo dawno temu a dokładnie w roku 1886 (!) w partii Stenitz – Zukertort podczas 4 rundy pierwszego w historii meczu o mistrzostwo Świata. Więc pomysł nie jest nowy, tylko wykonanie lepsze, gdyż w przytoczonej partii wygrały czarne (Krótka lekcja z historii szachów: cały mecz wygrał Stenitz).

Białe chcą ustawić skoczka w centrum, hetmana na d2, białopolowego gońca na d3 oraz wieżę na wolnej linii, kontynuując walkę o centralną kolumnę.

I tyle by było z partii. Żadnej ze stron nie udało się opanować kluczowej linii e. Czarne ustawią swoją wieżę na e8 dla równowagi, a następnie hetmana. Jak wymienią się ciężkie figury to końcówki z różnopolowymi gońcami są w zasadniczej większości remisowe nawet przy pionku czy dwóch więcej, a przy symetrycznej strukturze to już tym bardziej. Remis.

Przebieg Partii Nepomniachtchi – Radjabov

1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 Nf6 4. O-O Nxe4 5. Re1 Nd6 6. Nxe5 Be7 7. Bf1 Nxe5 8. Rxe5 O-O 9. d4 Bf6 10. Re1 Re8 11. c3 Rxe1 12. Qxe1 Nf5 13. Bf4 d6 14. Nd2 Be6 15. Ne4 Be7 16. Qd2 c6 17. Bd3 Qd7 18. Ng5 Bxg5 19. Bxg5 h6 20. Bf4 g5 21. Bxf5 Bxf5 22. Bg3 d5 23. Re1 ½-½

Kramnik – Shankland

Kramnik, któremu turniej ewidentnie nie idzie po jego myśli podejmował w sowim ostatnim pojedynku Samuela Shanklanda spadającego z zeszłorocznej fali spektakularnych szachowych zwycięstw. Oboje turniej rozegrali bardzo nierówno ze wzlotami i upadkami. Jednak tuż przed partią to Kramnik był na fali wznoszącej dwóch zwycięstw z rzędu.

Powstała dość nietypowa pozycja w partii Angielskiej gdzie czarne ustawiły skoczka na bandzie aby nie przesłaniał im gońca na g7 i jednocześnie zamurowały go pionkami na d4 oraz e5. Jeszcze gorszy żywot względem powietrza na szachownicy ma goniec na c8, któremu kolejną szpilę w płuco wbił ostatni ruch czarnych 10. … a6 ustawiający kolejnego pionka na białym polu. Ścieśniona pozycja czarnego dobrze wróżyła Kramnikowi, wystarczyło docisnąć czarnego i nie pozwolić mu się wyplątać z położenia na trzech ostatnich liniach.

W ciągu ostatnich 10. posunięć białe ułatwiły życie czarnym. Obudziły do życia czarnopolowego gońca z g7 wymieniając centralne pionki, które blokowały mu drogę. Dodatkowo białe wydelegowały skoczka na ważną misję na pole a5, tylko po co? O wiele lepiej by cię czuł na polu c4, z którego w stosownym momencie mógłby przejść na b6 lub d6 siejąc zamęt w obozie czarnych. Gdyby tego było mało otwarcie pozycji przez białe powoduje, że czarne figury zaraz ożyją i sprawią problemy swojemu oponentowi, który ostatnie dziesięć posunięć właściwie stał w miejscu.

Kolejne dziesięć posunięć i kolejne osłabienia u białych. Co prawda zafiksowały one czarne pionki na a6 i c6, ale kosztem osłabienia swojej struktury i prędzej odstały pion b4 stanie się punktem ataku niż upadną bastiony na czarnych liniach a i c. Sprawne oko zauważy, że dwa diagramy wcześniej czarnopolowy goniec czarnych był zablokowany i nic nie robił a teraz znalazł zajęcie na f8 oddając główną przekątną białym figurom, które strzelają w … w powietrze. Sytuacja białych jest coraz gorsza a najgorzej czuje się chyba goniec na g2 zablokowany przez łańcuch czarnych pionów.

Jednak nawet tak wytrawni szachiści jak zawodnicy Tata Steel Masters nie są komputerami i popełniają błędy zwłaszcza w niedoczasie. W ciągu kolejnych dziesięciu posunięć po obustronnych błędach białe dostały troszkę przyjemniejszą pozycję z figurą za trzy piony. Powinny w celu ustabilizowania pozycji zagrać w ciągu kilku najbliższych posunięć zagrać f3, aby figura, którą mają za garść pionków cokolwiek mogła zdziałać, jednak zamiast tego wysyłają swoją wieżę na samotną misję zniszczenia posterunku h7. Tylko po co, skoro główne zagrożenie jest na przeciwległym skrzydle?

Ostatnie posunięcie białych to gwóźdź do trumny Kramnika w tej partii. Należało się przyznać do błędnego planu i poświęcić gońca na polu a6, zgarniając groźnego piechura na b2 po odejściu wieży. Ale białe ciągle wieżą, że figura to figura i powstrzyma wrogie pionki zapominając o łacińskiej sentencji nec Hercules contra plures (w luźnym tłumaczeniu: i Herkules rura gdy wrogów fura).

W rezultacie czarne podciągają pionka na a3 i swojego króla do centrum. Grożą w ten sposób promocją swoich pionków, a białe mogą się jedynie poddać. Kramnik ładnie partię zaczął, ale skończył jak większość pojedynków w tym turnieju. Punkt idzie do Amerykanina Shanklanda.

Przebieg partii Kramnik – Shankland

1. c4 c6 2. Nf3 d5 3. g3 g6 4. Qa4 d4 5. Bg2 Bg7 6. d3 Nd7 7. O-O Nh6 8. Nbd2 O-O 9. b4 e5 10. c5 a6 11. Nc4 f6 12. Qb3 Nf7 13. e3 dxe3 14. Bxe3 Kh8 15. Rae1 Re8 16. Na5 Re7 17. d4 e4 18. Nd2 f5 19. d5 cxd5 20. Qxd5 Qe8 21. c6 Nf6 22. Qc5 bxc6 23. Ndc4 Be6 24. Rc1 Bd5 25. Bd4 Rb8 26. a4 Re6 27. Nb6 Bf8 28. Qc3 Kg8 29. Nac4 Nd7 30. a5 Nd6 31. Nxd6 Bxd6 32. Rfd1 Nxb6 33. axb6 Be5 34. Bxe5 Rxe5 35. Qe3 Qf7 36. Ra1 Qb7 37. Qd4 Re7 38. b5 cxb5 39. Qxd5+ Qxd5 40. Rxd5 Rxb6 41. Rd8+ Kf7 42. Ra8 Ree6 43. Ra7+ Kf6 44. Rxh7 b4 45. Rc7 b3 46. Bf1 Rec6 47. Rxc6+ Rxc6 48. Rb1 Rb6 49. Bc4 b2 50. Ba2 a5 51. Kf1 a4 52. Ke2 a3 53. Kd2 Rc6 54. h4 Ke5 55. Re1 Kd4 56. Bb1 Rc3 57. Rh1 Rd3+ 58. Kc2 Rc3+ 59. Kd2 Rf3 60. Ke2 Rd3 61. h5 gxh5 62. Ke1 Rc3 63. Kd2 f4 64. Ba2 e3+ 65. fxe3+ fxe3+ 66. Ke2 Rc2+ 0-1

Mamedyarov – Fedoseev

Panowie Mamedyarov oraz Fedoseev zebrali po 4,5 punktów z 12 partii. Ta partia to była ostatnia szansa dla Azera, żeby zakończyć turniej chociaż z jedną wygraną partią. Dla Fedoseeva to była możliwość zebrania skalpu 3. szachownicy Świata, w momencie gdy jest w trochę słabszej dyspozycji, czy jak kto woli niemocy szachowej. Wariant Scheveningen Obrony Sycylijskiej zapowiadał bezpardonową walkę w drugim Azersko-Rosyjskim pojedynku tej rundy.

Na agresywną akcję na skrzydle królewskim rozpoczętą przez Mamedyarova ruchem 8. g4 i planem dalszego marszu pionów f2-f4-f5 oraz g4-g5. Czarne zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami odpowiedziały kontratakiem w centrum poprzez 8. … d5. Wspomniana zasada jest rozwinięciem innej ogólnej prawdy funkcjonującej w świecie szachowym, że szturmy pionowe na skrzydłach należy wykonywać gdy się opanuje i ustabilizuje centrum. Jednak czym byłyby szachy gdyby nie wyjątki i łamanie ogólnie przyjętych zasad? Mimo to ta partia pokazała, że przedwczesny przejaw agresji nie ma racji się utrzymać na 64 polach.

Minęło kilka posunięć i formacja białych zastępów na skrzydle królewskim została rozbita. Jednak szturm zasiał lekki chaos w obozie przeciwnika, co pozwoliło na efektowne uderzenie skoczkiem na e6 wskazane na diagramie, z dalszym zamiarem konsumpcji pionka na d5 przy pomocy drugiego skoczka. Jest to efektowne ale nie na tyle efektywne by doprowadzić partię to zwycięskiego finału. Okazuje się, że po 14. … He3 15. Sd5 czarne ratują się wiecznym szachem przy pomocy skoczka zmieniającego pozycję między polami f3 oraz d2. Gdyby biały król zgodnie z zasadami gry w debiucie schował się wcześniej w kącie… tylko wtedy nie było by czasu na szturm pionkami. Nawet w szachach czas nie jest z gumy i niektórych praw nie da się przeskoczyć. W efekcie dostaliśmy szybki, ale pouczający remis.

Przebieg partii Mamedyarov – Fedoseev

1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6 6. Be2 e6 7. f4 Be7 8. g4 d5 9. e5 Nfd7 10. g5 Qb6 11. a3 h6 12. Be3 hxg5 13. f5 Nxe5 14. Nxe6 Qxe3 15. Nxd5 Nf3+ 16. Kf1 Nd2+ 17. Ke1 Nf3+ 18. Kf1 Nd2+ 19. Ke1 Nf3+ ½-½

Rapport – Van Foreest

Nieprzewidywalny i eksperymentujący Rapport kontra młody i waleczny lecz bity Van Foreest. Tak najkrócej można chyba przedstawić spotkanie obu Panów w tym pojedynku. O ile miejsce Rapporta nie zachwyca to warto zwrócić uwagę, że przegrał tylko i wyłącznie z Carlsenem, który wygrał turniej oraz z Girim, który zajął drugie miejsce, więc wstydu nie ma. Można by się przyczepić, że trochę mało bojowo przeszedł przez ten turniej, kończąc z wynikiem 50% po partii z młodym Holendrem, ale w takim gronie to nie jest zły wynik. Natomiast Van Foreest mimo, że pokazał swoje umiejętności i udowodnił, że organizatorzy nie popełnili błędu dopuszczając go do turnieju to po rozgrywkach w Wijk ann Zee wie, że musi się jeszcze wiele nauczyć. Droga do szachowego mistrzostwa jest długa i kręta i duża część oponentów Holendra dała mu solidne lekcje z gry środkowej oraz końcówek to węgierski arcymistrz Rapport odesłał młodego Van Foreesta do książek, pokazując że jego wiedza debiutowa wymaga jeszcze uzupełnienia.

Przed posunięciem zagranym przez Van Foreesta powstała pozycja z jednego z bocznych wariantów nieprzyjętego gambitu hetmańskiego. Próbowano już w niej 12. … de, 12. … Ge7 oraz 12. … Sc5 i tą ostatnią kontynuacje nawet grał dużo starszy Holender, kilkukrotnie biorący udział w Wijk aan Zee Loek Van Wely.

Młody Holender jednak decyduje się na romantyczne poświęcenie grając 12. … d4, licząc, że zyska inicjatywę między innymi przez c5-c4. Idea piękna, ale jak ma się powieść otwieranie pozycji przy królu w centrum?

Mija pięć posunięć i rekompensaty czarnych nie widać. Zamiast tego trzeba oddać czarnopolowego gońca za skoczka a własna konnica stoi co najmniej pokracznie. Całości fatalnego położenia czarnych dopełnia król na e8 i potężny nacisk po linii d.

Na koniec Węgier przeprowadza taktyczne uderzenie 20. Wd7 Gd7 21. Sd5 i Van Foreest złożył broń. O wyniku przesądza słabość pola f6 i groźba Hc3! z następnym piruetem w wykonaniu białego skoczka Sd5-f6-d7-c5.

Rapport opowiada o swojej wygranej partii z Van Foreestem

Przebieg partii Rapport – Van Foreest

1. d4 Nf6 2. c4 e6 3. Nf3 d5 4. Nc3 dxc4 5. Qa4+ Nbd7 6. e4 a6 7. Bxc4 Rb8 8. Qc2 b5 9. Bd3 Bb7 10. Bf4 Rc8 11. d5 exd5 12. O-O-O d4 13. Nxd4 Nh5 14. Be3 c5 15. Nf5 g6 16. Be2 Ng7 17. Nd6+ Bxd6 18. Rxd6 Qe7 19. Rhd1 Bc6 20. Rxd7 Bxd7 21. Nd5 1-0

Anand – Vidit

Derby Indii lub pojedynek Hindusów tak przy użyciu jak najmniejszej ilości znaków można spuentować ten pojedynek. Trzeba przyznać, że obu graczy z Indii zagrało bardzo dobry turniej i szachomania wywołana przez Ananda wiele lat temu przynosi efekty. Młody Vidit pokazał w tym turnieju, że za kilka lat może zastąpić 'Dziadka’ Ananda i godnie reprezentować Indie w turniejach szachowych najwyższej rangi. Tak właściwie nie tylko on, przecież Vidit ma dopiero 3. ranking w Indiach a młode pokolenie też depcze im po piętach. Kto wie, może za kilka lat pojedynki takie jak ten będą na porządku dziennym w Światowych Szachach.

Anand stosuje w tym momencie koncepcję charakterystyczną dla białych w Obronie Rosyjskiej, lecz nie stosowaną w tej pozycji. Anand przygotowuje ruch c4, przez co uzyska izolowanego piona w centrum, wokół którego będzie budował swoją grę. W tym celu pozbędzie się czarnopolowego gońca, ustawi pionki na czarnych polach aby przeszkadzały gońcowi przeciwnika a druga wieża stanie na linii d wspierając pionka. Jednak Vidit na taki tok wydarzeń też jest przygotowany i będzie ostrożnie ustawiał swoje bierki by w dogodnym momencie je przemanewrować.

Białe wymusiły asymetrię pozycji i ustawiły swoje bierki do ataku na króla, do którego jednak trudno się dobrać. Białe w związku z tym chcą opanować pole e5 i po przejęciu tego strategicznego punktu dokonać ataku na wrogiego monarchę.

Plan się powiódł, białe kontrolują pole e5 i swoim ostatnim posunięciem zwalniają je dla jednego ze skoczków. Co prawda bardzo efektownie wyglądało 23. Wh5 z ideą 26. Wh6, jednak dawało to co najwyżej remis, gdyż białe nie miały nic więcej do zaoferowania niż powielanie szachów przez Sf6-h5/

Białe chcąc przełamać twierdzę czarnych oddały centralnego pionka i próbują się dobrać do czarnego króla głównie przez f7. Jednak czarne gnębią wrogiego hetmana wieża przestawiając ja na b4 i d4 i partia kończy się remisem.

Przebieg partii Anand – Vidit

1. e4 e5 2. Nf3 Nf6 3. Nxe5 d6 4. Nf3 Nxe4 5. d4 d5 6. Bd3 Bf5 7. O-O Be7 8. Re1 O-O 9. Nbd2 Nd6 10. Nf1 c6 11. Bf4 Bxd3 12. Qxd3 Na6 13. Ne3 Nc7 14. Rad1 Ne6 15. Bxd6 Bxd6 16. g3 Re8 17. c4 dxc4 18. Qxc4 Qc7 19. Qa4 b5 20. Qc2 Bf8 21. Ng4 Rad8 22. Re5 h6 23. Re3 Rd6 24. Nge5 Red8 25. Rc1 Nxd4 26. Nxd4 Rxd4 27. Qb3 Rb4 28. Qc3 Rbd4 29. Qb3 Rb4 30. Qc3 Rbd4 ½-½

Duda – Ding

Pojedynek Polskiego zawodnika z Chińczykiem Ding Lirenem miał podłoże honorowe. Na ostatniej olimpiadzie Ding wygrał z Janem Krzysztofem Dudą wykorzystując bardzo silną nowinkę debiutową. Ten fakt bardzo dobrze świadczy o naszym zawodniku, że najsolidniejszy zawodnik ostatnich lat, mający na koncie rekord najdłuższej serii partii bez porażki w celu ogrania Polaka wykorzystuje swoje zasoby z analiz debiutowych. Założeniem Dudy w tym pojedynku było ustanie pozycji i mimo wielkich apetytów wygrana Polaka byłaby wydarzeniem na skalę Światową, gdyż wielu typuje Dinga jako przyszłego mistrza Świata. Osobiście mam nadzieję, że to nie nastąpi, przynajmniej nie w najbliższym czasie. Dlaczego? Pojedynek Carlsena z Dingiem byby najnudniejszym meczem w historii Szachów. Na dzień dzisiejszy są oni zbyt solidni dla całej reszty Światowej czołówki.

Panowie rozegrali pojedynek w partii Szkockiej. Grali bardzo szybko, ale niektóre warianty musieli sobie przypominać. Po ruchu wskazanym na diagramie wciąż jesteśmy w głębokiej teorii jednak pozwolę sobie na słowo dygresji. Białe stoją trochę aktywniej niż ich oponent i związały wrogiego skoczka na f6. Za cenę pary gońców rozbiją jeszcze bardziej strukturę czarnych pionów poprzez bicie i wymiany na polu f6. Jednak to co wykazuje praktyka obecność pary gońców w tym wariancie daje czarnym pełne wyrównanie mimo tego, że będą miały 4 wyspy pionowe a białe tylko dwie.

Ruch Dudy 20. Gd3 jest pierwszym nowym posunięciem w partii! W innym pojedynku białe próbowały swoich sił poprzez 20. g4 aby zdobyć trochę przestrzeni i utrudnić h5. Jednak na tym poziomie można orzec, że ta pozycja jest nie tyle co równa co wręcz remisowa. Czarne mimo większej ilości słabości niż białe z racji obecności różnopolowych gońców trzymają pozycję w ryzach. Co prawda różnopolowe gońce i ciężkie figury to nie to samo co same różnopolowe gońce, ale trudno wskazać jak białe wieże mają wywrzeć presję na czarnym oponencie.

Czarne przez aktywność swoich bierek wyprostowały swoje piony a białe ustawiły twierdzę na 3 pierwszych liniach. Ze względu na różnopolowe gońce podział punktu w tym pojedynku nikogo nie powinien dziwić.

Przebieg partii Duda – Ding

1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Nc3 Nf6 4. d4 exd4 5. Nxd4 Bb4 6. Nxc6 bxc6 7. Bd3 d5 8. exd5 O-O 9. O-O cxd5 10. Qf3 c6 11. Bg5 Bd6 12. Rae1 Rb8 13. Nd1 h6 14. Bxf6 Qxf6 15. Qxf6 gxf6 16. b3 Kg7 17. Ne3 Re8 18. Nf5+ Bxf5 19. Bxf5 Re5 20. Bd3 Bb4 21. Re3 Rxe3 22. fxe3 Re8 23. Rf3 Bc5 24. Kf2 Re5 25. g4 h5 26. gxh5 Rxh5 27. h3 Re5 28. Ke2 a5 29. Kd2 Bb4+ 30. c3 Bc5 31. Ba6 Bb6 32. Bc8 c5 33. Rf5 Kg6 34. Rxe5 fxe5 35. Bb7 ½-½

Podsumowanie 13. rundy Tata Steel Masters 2019

W telegraficznym skrócie:

• W Rosysjko-Azerskim starciu Nepo i Radjabov pokazali, że znają klasykę i zakończyli turniej podpisując remis
• Szybki aczkolwiek efektowny remis w Azersko-Rosyjskim starciu numer 2, Mamedyarov kończy turniej bez wygrania żadnej partii.
• Van Foreest otrzymuje szybki kurs debiutów od Rapporta, który ogrywa Holendra
• Hindusi Anand i Vidit kończą partię remisem. Młody Hindus nie daje się przełamać ikonie Indyjskich Szachów.
• Szkocki remis Polaka z Chińczykiem
• Shankland wykorzystuje niemoc Kramnika i kończy z 50% rezutatem
• Carlsen remisuje z Girim z pozycji siły i wygrywa turniej

To już jest koniec. Przynajmniej w tym roku w Wijk aan Zee. To były intensywne dwa tygodnie na szachowym Olimpie. Mam nadzieję, że relacje z szachowego Wimbledonu przybliżyły Ci Świat szachów wśród ścisłej czołówki i lektura była owocna albo chociaż przyjemna. Nie będę się, żegnać, gdyż na łamach infoszach z pewnością jeszcze kiedyś powrócą tego typu relacje, a jeśli Ci mało to pozwolę sobie na małą autopromocję. Pod adresem matowanie.pl autor relacji z Tata Steel 2019 ma zamiar raz na jakiś czas się wypowiadać, więc jeśli Ci mało to wiesz gdzie klikać i szukać w przyszłości.

Słowem zamknięcia relacji z Wijk ann Zee jestem bardzo ciekaw ilu z was przeczytało wszystkie relacje z 13 rund oraz czy oprócz lektury były dla was przydatne, na przykład jako wstęp do materiałów szkoleniowych dla podopiecznych, czy też inspiracja do przeszukiwania baz partii i tak dalej. Proszę podzielcie się tymi informacjami i wszelkimi spostrzeżeniami odnośnie całej relacji, włącznie z tym, że zabrakło tabeli postępu po każdej rundzie 😉