W Wijk aan Zee trwa turniej Tata Steel Chess Masters 2019, w którym zakończyła się kolejna – 10. już runda. Przed ostatnią prostą turnieju czyli ostatnimi 3 rundami dostaliśmy jednego lidera i vice-lidera z półpunktową stratą. Natomiast 3 osobowy peleton ma cały punkt straty do lidera. Co przyniosła 10. runda Tata Steel? Dostaliśmy aż 5 rezultatywnych partii i dwa remisy a na szachownice przeniosły się treningi i diety prosto z siłowni, zmieniła się konstelacja gwiazd na nieboskłonie, dwóch fizyków dyskutowało o entropii, małolat powiesił figury i spadło pranie ze sznura. Ale że jak? Ale że co? No po prostu czytaj to. Zapraszam na relację z 10. rundy Szachowego Wimbledonu.
Wyniki 10. rundy Tata Steel Masters 2019
NR | Białe | Ranking | Wynik | Czarne | Ranking |
1 | Carlsen, Magnus | 2835 | 1 – 0 | Anand, Viswanathan | 2773 |
2 | Duda, Jan-Krzysztof | 2738 | 0 – 1 | Rapport, Richard | 2731 |
3 | Ding, Liren | 2813 | 0,5 – 0,5 | Mamedyarov, Shakhriyar | 2817 |
4 | Vidit, Santosh Gujrathi | 2695 | 1 – 0 | Kramnik, Vladimir | 2777 |
5 | Van Foreest, Jorden | 2612 | 1 – 0 | Nepomniachtchi, Ian | 2763 |
6 | Fedoseev, Vladimir | 2724 | 0 – 1 | Giri, Anish | 2783 |
7 | Shankland, Samuel | 2725 | 0,5 – 0,5 | Radjabov, Teimour | 2757 |
Poniżej przedstawiamy skrócony przebieg poszczególnych partii.
Carlsen – Anand
Takie pojedynki są zawsze wielkim wydarzeniem. Obecny mistrz świata w szachach gra z byłym mistrzem świata, którego zdetronizował, a rok później w kolejnym meczu pokonał jeszcze raz. W trakcie Tata Steel Masters 2019 obaj Panowie bardzo dobrze sobie radzili, tylko początek turnieju był niemrawy (jak chodzi o wyniki) zwłaszcza w wykonaniu Carlsena. Może dlatego, że Panowie są tak zaprawieniu w boju i wiedzą jak rozkładać siły by starczyło ich na cały turniej. Na przestrzeni ostatnich 14 lat biorąc pod uwagę wszystkie partie niezależnie od tempa Carlsen prowadzi w pojedynkach z Anandem mając 25 wygranych, 19 porażek i 70 remisów a swoją pierwszą partię z Tygrysem z Madrasu zagrał w wieku 15 lat i zakończyła się remisem.
W powstałej pozycji z Partii Hiszpańskiej Anand decyduje się na nietestowany jeszcze ruch Hd6. O ile ta idea nie jest nowa w wariancie wymiennym wspomnianego debiutu to nie grano tak jeszcze gdy pion czarnych stał na a6. Pozycja charakteryzuje się tym, że czarne mają parę gońców kosztem gorszej struktury pionkowej. Białe jak wymienią swojego pionka d za pionka e u przeciwnika będą posiadały przewagę ilościową na skrzydle królewskim i wokół tego będzie toczyć się cała partia. W skrócie dopóki nie zmieni się struktura, wymiany figur są na korzyść białych.
Czarne jeszcze bardziej pogorszyły swoją strukturę pionkową, ale mają w zamian pół-otwartą linię f oraz wrogi skoczek nie może wejść na pole d5. Teraz wymieniają hetmany licząc, że uda im się ustać minimalnie gorszą pozycję. Jeśli 'wyprostowałyby’ swoje pionki na skrzydle hetmańskim, remisowe zakończenie będzie jak najbardziej dla nich realne. Bez tego białe mają trwałą ale minimalną przewagę. Ich celem jest wyrobienie wolnego piona na skrzydle królewskim oraz wymiana wież.
Po ostatnim posunięciu białych nie dość, że grozi powstanie wolnego pionka na królewskim skrzydle to jest on bardzo dobrze wspierany przez swoje figury. Dzięki temu grozi ruch f6 blokujący możliwości bojowe czarnych i skupienie się na tym pionku. Uzyskany w ten sposób czas przy jednoczesnej dezorganizacji czarnych figur Carlsen wykorzysta do uzyskania przewagi materialnej na skrzydle hetmańskim.
Skoczek sobie poskakał i zdobył pionka. Ważniejsze jest to, że zdobył go po lepszej stronie deski czyli tej gdzie stoi biały król. Jednocześnie warto zauważyć, że czarne figury są oddalone od centrum akcji i zanim się przemanewrują to trochę czasu minie. Dodatkowo biała wieża odcina czarnemu królowi dostęp do drugiego skrzydła co jest kolejnym małym plusikiem. Mimo przewagi materialnej i wspomnianych czynników czarne stoją tylko trochę gorzej, bo cała operacja dokonała się kosztem wymiany pionów. Jaki jest kolejny cel białych? Wymienić wieże!
Niecałe 20 posunięć minęło od poprzedniego diagramu i białym się udało wymienić wieże, kosztem wymiany kolejnej pary pionów. W zaistniałej sytuacji widać dlaczego położenie króla miało aż tak duże znaczenie, jednak co się okazuje, czarny król zdąży obronić swoje pionki!
Bardzo niefortunne posunięcie, żeby nie powiedzieć, że słabe. Pomijając liczenie wariantów i groźby jakie mogą powstać to przecież czarnym zależy na wymienianiu pionów, więc czemu nie zbiły na a5? Nawiasem dodam, że po biciu czarne przy poprawnej grze mają remis (potwierdzony Tablicą Nalimowa). Po paru kolejnych posunięciach czarne się poddały i Carlsen jak się później okazało został samodzielnym liderem turnieju.
Carlsen opowiada o sytuacji w turnieju po 10 rundzie
Przebieg partii Carlsen – Anand
1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 a6 4. Ba4 Nf6 5. Nc3 Bc5 6. Bxc6 dxc6 7. d3 Qd6 8. h3 Be6 9. Be3 Nd7 10. Bxc5 Nxc5 11. Qd2 Nd7 12. d4 exd4 13. Nxd4 c5 14. Nxe6 fxe6 15. O-O-O Qxd2+ 16. Kxd2 Ne5 17. f4 Nc4+ 18. Kc1 Ke7 19. b3 Nd6 20. e5 Nf5 21. Ne4 b6 22. g4 Nh4 23. Rhf1 Rad8 24. Rxd8 Rxd8 25. f5 exf5 26. gxf5 Rf8 27. f6+ gxf6 28. exf6+ Kf7 29. Rf4 Ng6 30. Ng5+ Ke8 31. Rf1 h6 32. Ne6 Rf7 33. Rd1 Rxf6 34. Nxc7+ Kf8 35. Nxa6 Nf4 36. h4 Ng6 37. Rh1 Rf7 38. h5 Nf4 39. a4 Ke7 40. Nc7 Kf6 41. Nb5 Kg5 42. Nd6 Re7 43. Kb2 Re6 44. Nf7+ Kf5 45. Rd1 Kg4 46. Kc3 Kxh5 47. Rh1+ Kg6 48. Nxh6 Re4 49. Kb2 Re2 50. Ng4 Nd3+ 51. Kc3 Nb4 52. Rh2 Rxh2 53. Nxh2 Kf5 54. Nf3 Ke4 55. Ne1 Kd5 56. Nd3 Nc6 57. Nf4+ Kd6 58. Kc4 Na7 59. Nd5 Kc6 60. Ne7+ Kd6 61. Nf5+ Kc6 62. Kd3 Kc7 63. Ke4 Nc6 64. Ne3 Kd6 65. Nc4+ Kc7 66. c3 Ne7 67. Ke5 Ng6+ 68. Kf5 Ne7+ 69. Ke6 Ng6 70. a5 b5 71. Ne3 Nf4+ 72. Ke5 Ne2 73. Nd5+ Kc6 74. b4 Nxc3 75. Nxc3 cxb4 76. Ne2 1-0
Duda – Rapport
Richard Rapport miał być ostatnim spokojnym przystankiem dla Jana Krzysztofa Dudy, który w ostatnich trzech rundach zmierzy się z Anandem, Carlsenem i Dingiem. Na tle tych Panów węgierski arcymistrz wypada co najmniej blado (jeśli ich sylwetki lub innych uczestników nie są Ci znane, zobacz kim są uczestnicy Tata Steel Masters 2019). Jednak jest on bardzo nieprzewidywalnym i bardzo oryginalnym graczem, a w tym turnieju mimo faworytów, każdy może wygrać z każdym (Rapport dwa lata temu ograł Carlsena w Wijk aan Zee). W partii z Dudą też pokazał niestandardową grę.
Próbowano już tutaj ruchów takich jak Sd7, Gd6, f5 ale ze swoim b5 arcymistrz Rapport jest pierwszy i przeciera nowe szlaki. Polski arcymistrz od razu wymusza odłączenie się pionka b od swoich kolegów (a4) i utrudnia jego wsparcie w przyszłości (a5). W ten sposób Polak może zagrać planowane c4 z walką o centrum, któremu b5 miało przeciwdziałać.
Pozycja jest napięta jak sznur z bielizną i nie wiadomo jak długo przy wietrze figur wokół ubrania (piony) utrzymają się na sznurze (linie 4 i 5), na którym zostały rozwieszone. W zależności od decyzji zawodników i jak dokonają wymian centralnych pionów struktura pionów może diametralnie się zmienić, co jest charakterystyczne dla sytuacji zwanej napięciem w centrum. Ze względu na parę gońców białe powinny unikać otwarcia pozycji, no chyba, że po drodze wymienią jednego z długonogich dryblasów krążących wokół rozwieszonych rzeczy. Dlatego też Duda planuje zbić na c5 i zwolnić pole d4 dla swojego skoczka. Jeśli wymieni swojego drugiego skoczka za czarnopolowego gońca to jego kolega na d4 będzie właściwie nietykalny.
Pranie spadło poza szachownice a huncwot skoczek zajął piękne pole d4, z którego czarny goniec nie ma go jak wygonić. Nie zmienia to faktu, że pozycja jest bliska równości i należy grać bardzo ostrożnie. Białe chcą ustawić piony na białych polach by ograniczyć gońca przeciwnika, natomiast czarne polują na pionka a5, które białym jest trudniej bronić bo skoczek ze swojej natury jest krótkonogi.
Ostatni ruch Polaka jest niedokładny, ale czarne nawet gdyby zagrały He5 z późniejszym Ga8 to nie wygrywają piona tylko chwilowo przeganiają wieże ze swojego obozu. Trudno wskazać którejkolwiek ze stron plan do wzmocnienia pozycji, który nie jest obarczony ryzykiem, dlatego należy grać taką pozycję bardzo ostrożnie.
Wyjątkowo niefortunne i słabe posunięcie w wykonaniu Polaka. Jednak nawet vice mistrz Świata w szachach błyskawicznych nie jest nieomylny gdy ma niecałe 4 minuty na 8 posunięć przed kontrolą. Trochę starszy Rapport lepiej zarządzał zasobem jakim jest czas i mając ponad 20 minut na kolejne kilka posunięć znalazł posunięcie Wc1, którym wygrywa z Polakiem i odprawia go z kwitkiem.
To była cenna lekcja dla Jana Krzysztofa Dudy. Mam nadzieję, że w kolejnych partiach nasz zawodnik nie będzie wpadał w niedoczasy (jak na przykład ma to w zwyczaju Bartłomiej Macieja – były mistrz Europy) i czas najbliższych dni pokaże nam, jak się gra z super światową czołówką.
Przebieg Partii Duda – Rapport
1. d4 Nf6 2. Bg5 d5 3. Bxf6 exf6 4. e3 Be6 5. Nd2 c6 6. Ngf3 b5 7. a4 b4 8. a5 Bd6 9. c4 bxc3 10. bxc3 O-O 11. Be2 f5 12. O-O Nd7 13. Qa4 c5 14. c4 Nf6 15. Nb3 Ne4 16. Nxc5 Bxc5 17. dxc5 Rc8 18. c6 Nc3 19. Qc2 Nxe2+ 20. Qxe2 Rxc6 21. cxd5 Bxd5 22. Nd4 Rc5 23. Qd2 Qg5 24. f3 Rfc8 25. Rfc1 g6 26. Rxc5 Rxc5 27. Rb1 h5 28. Rb8+ Kh7 29. Re8 Qf6 30. Rb8 Qa6 31. Nb3 Bxb3 32. Qd8 Rc1+ 33. Kf2 Qf1+ 34. Kg3 f4+ 35. Kxf4 Rc4+ 36. Kg3 Qe1+ 37. Kh3 Rc8 38. Rxc8 Be6+ 39. g4 hxg4+ 40. fxg4 Qxe3+ 41. Kh4 Qf2+ 0-1
Ding – Mamedyarov
Chińczyk Ding w Turnieju Tata Steel Masters 2019 gra nie tylko co pewnie, co dość ostrożnie. Nie ma się co dziwić w końcu z tego on słynie. Z pewnością jest mu szkoda partii z Kramnikiem granej dzień wcześniej, w której wypuścił swoją przewagę przez jedną niedokładność a właściwie nieuwagę czy też jak kto woli przeoczenie. Natomiast Mamedyarov po prostu zawodzi. Po trzeciej desce szachowego świata wszyscy oczekiwali czegoś więcej niż do tej pory pokazał.
Ding przejawia agresywne zamiary wobec kolegi stojącego obok w Światowym rankingu (Ding – 4, Mamdeyarov – 3). Dotychczas w tej pozycji grano 10. … Sc3 i białe dostawały przyjemniejszą pozycję. Mamedyarov na agresywne zapędy swojego oponenta odpowiada ofiarą piona w zamian za aktywność figur. Dzięki posunięciu 10. … Ge6 i później Sc6 otwiera linię b a czarne gońce patrzą na skrzydło hetmańskie rekompensując stratę pionka.
Pozycja powstała niemal forsownie. Białe mogły się wstrzymać z b3 i Gb2 ale jak wtedy rozwinęłyby swojego gońca? W efekcie działań czarnych bierek uzyskują one oddalonego wolnego piona na linii (kolumnie a). Białe mając swoje pionki tylko na jednym skrzydle, więc cokolwiek by się wydarzyło będą mieć utrudnioną realizację przewagi w końcówce (przy równym materiale). Pozwolę sobie na osąd, że w tym momencie nawet jak białe będą mieć aktywniejsze figury to czarne nie powinny przegrać. Wynika to z faktu, że nawet jak zginie pion a7 to realizacja przewagi w układzie pionów 3 na 4 (układ powstanie prędzej czy później po e5) jest co najmniej trudna.
Po wymianach figur i białe próbują jeszcze przejawić jakąś aktywność. Jednak pionek 'a’ to wolny pion a jak wiadomo wolny pion jest bardzo szybki. Dlatego białe muszą go pilnować i nie mają jak wzmacniać pozycji na skrzydle królewskim co nawet jakby się udało nie oznacza wygranej. Dwanaście posunięć później Panowie uznali, że dalsza walka jest bezcelowa.
Przebieg partii Ding – Mamedyarov
1. d4 Nf6 2. c4 g6 3. g3 c6 4. Bg2 d5 5. cxd5 cxd5 6. Nf3 Bg7 7. Ne5 O-O 8. Nc3 Bf5 9. O-O Ne4 10. g4 Be6 11. Nxe4 dxe4 12. Bxe4 Nc6 13. Nxc6 bxc6 14. e3 Qd7 15. Bf3 Rab8 16. b3 c5 17. Bb2 c4 18. Qe2 cxb3 19. axb3 Rxb3 20. Rfc1 Rfb8 21. Bc3 Bd5 22. h3 Qc6 23. Bxd5 Qxd5 24. Qf1 R8b7 25. Be1 h6 26. Qg2 Qb5 27. Qc6 Qxc6 28. Rxc6 e5 29. dxe5 Bxe5 30. Rac1 Rb1 31. Kg2 Rxc1 32. Rxc1 Rc7 33. Rb1 Bc3 34. Bxc3 Rxc3 35. Ra1 Rc7 36. h4 g5 37. Kg3 Kg7 38. Ra5 Kg6 39. Ra6+ Kg7 40. h5 Rb7 41. Kf3 Rc7 42. Ra3 Rb7 43. e4 Kf6 44. Ke3 Rd7 45. Ra6+ Kg7 46. f3 ½-½
Vidit – Kramnik
Młody Hinduski arcymistrz dostał w 10 rundzie za przeciwnika byłego mistrza świata Vladimira Kramnika. Niektórzy mówią, że gwiazda Kramnika coraz bardziej blednie i znika on powoli z konstelacji światowej czołówki. Mimo to nierozsądnym byłoby lekceważenie tak znanej od lat persony, zwłaszcza w turnieju tak wysokiej rangi. Na swój pojedynek Rosjanin wybrał Obronę Nimzowistcha a jego przeciwnik w odpowiedzi podszedł trochę 'archaicznie’.
Wariant / system Samischa, nie jest to najpopularniejsza broń przeciwko obronie wybranej przez czarne. Idea jest prosta, białe nie boją się zdwojenia pionów na linii c, gdyż chcą zbudować silne centrum (często poprzez f3, e4 – tak jak w systemie Samischa w Obronie Królewsko-Indyjskiej) wspierane przez parę gońców. W teorii brzmi ładnie, ale czarne figury mają zazwyczaj jak się rozwijać, a ataki pionami mogą podważyć centrum białych.
Częściej w tej pozycji gra się Wa2, co wygląda rozsądnie. Wieża ucieka, bo jest pod atakiem skocza i z pola a2 może się przenieś w bardziej przydatne miejsce, na przykład e2 (po Sg3) gdzie będzie wspierać ruch e4. Ruch wieżą na b1 był już grany i okazuje się, że białe dzięki niemu zyskują w przyszłości teoretycznie tempo. Czarne wesprą pozycję ruchem b5, a jak skoczek zbije gońca na c1 by ten nie związał jego kolegi to trzeba będzie obronić pionka b5.
Panowie w tym momencie mają na zegarach po godzinie i czterdziestu minutach. Oznacza to, że tracili tylko czas dodawany, czyli grali z pamięci. Albo posiłkowali się własnymi analizami albo znali partię Napalkov-Bauer, gdzie białe zagrały zamiast h3 ruch He3 i po Sh5 pozycja zaczęła się upraszczać. Vidit zauważył (przygotował się), że po ruchu z diagramu czarne bierki muszą się wycofać na dwie ostatnie linie. Białe wtedy przesuną swoje centralne piony, scentralizują hetmana, ustawią skoczka na d5 i zaczną zdwajać wieże.
Większość posunięć była forsowna, białe wykonały prosty plan i mają praktycznie wygraną pozycję. Teraz Kramnik jeszcze ułatwia zadanie przeciwnikowi grając Hh4 ale trudno wskazać coś dużo lepszego. Po jeszcze paru posunięciach Kramnik poddaje się.
Dziwna sytuacja zaszła w partii. Kramnik poszedł forsownie na pozycję, którą teoretycznie znał. Czy on nauczył się jej na pamięć bez jej oceny? Przecież po ruchu Vidita czarne stoją pod znakiem zapytania. Gdyby Panowie grali wolniej to bym to zrozumiał, przecenił nie doliczył, był w niedoczasie. Jednak skoro doprowadził do niej bez większego namysłu to coś jest nie tak. Puentując gwiazda Kramnika zanika na konstelacji topowych szachistów.
Vidit opowiada o swojej wygranej partii z Kramnikiem
Przebieg partii Vidit – Kramnik
1. d4 Nf6 2. c4 e6 3. Nc3 Bb4 4. f3 d5 5. a3 Bxc3+ 6. bxc3 c5 7. cxd5 exd5 8. e3 c4 9. Ne2 Nc6 10. g4 Na5 11. Bg2 Nb3 12. Rb1 O-O 13. O-O b5 14. e4 dxe4 15. fxe4 Nxc1 16. Qxc1 Bxg4 17. Nf4 Rb8 18. h3 Bd7 19. e5 Ne8 20. Qe3 Rb6 21. d5 Nc7 22. d6 Ne6 23. Nd5 Ra6 24. Rf5 Qh4 25. Rbf1 Rxa3 26. Ne7+ Kh8 27. Rxf7 Rxf7 28. Rxf7 Qh5 29. Qf4 1-0
Van Foreest – Nepomniachtchi
Świetnie dysponowany Nepo, który w pierwszej rundzie pokonał reprezentanta gospodarzy Anisha Giri od samego początku turnieju był na górze tabeli. W rundzie 10. przyszło mu się zmierzyć z najmłodszym uczestnikiem turnieju Masters, zawodnikiem, którego wszyscy spisali na straty i ochrzcili chłopcem do bicia – Jordenem Van Foreestem. Okazało się, że mimo tego, iż rzeczywiście dostaje manto od super-arcymistrzów to nie jest ostatni w turnieju, wygrał dotychczas 2 partie i nie grał jeszcze z zawodnikami którzy są razem z nim na dole tabeli, czyli Mamedyarovem i Kramnikiem. Do tego w tej partii Jorden Van Foreest chronił honoru gospodarzy i chciał pomścić swojego kolegę Giriego, który po tej rundzie zajmuje 2 miejsce w turnieju.
W tej pozycji z wariantu Najdorfa Obrony Sycylijskiej statystyka jest po stronie białych – wygrały dwie partie z dwóch. Zwycięscy grali w tym miejscu Sd5 oraz Hh2. Jorden natomiast gra ruch He3, w ten sposób chroni linię trzecią, będzie mógł wspierać od tyłu pionki skrzydła królewskiego w marszu a jak stanie na g3 podręczy razem z gońcem słabość na d6.
Gdyby czarne zagrały w swoim ostatnim posunięciu Se3 z wymianą lekkich figur pozycja mogłaby być podpisana stwierdzeniem Typowy Najdorf, białe oddały pionka za perspektywę ataku by udowodnić, że grają białymi. Ruch Rosjanina okazuje się przegrywającym po uderzeniu jakiego dokonuje Jorden Van Foreest. Ruch Gh6, który teraz miał miejsce to pierwszy gwóźdź do trumny Nepo. Nie można zbić gońca ze względu na podwójny szach i po biciu król idzie na wycieczkę do pola d8 a do akcji wkracza skoczek z d4 idąc na e6 i zgarniając hetmana. Inne warianty też nie są wesołe dla czarnych.
Mija dosłownie chwila i druga figura Jordena sieje destrukcję w Rosyjskim obozie wkraczając do niego z impetem. Bić wieży nie można, bo dostaje się forsownego mata w 8 posunięciach – drobne ćwiczenie na liczenie wariantów. Dlatego czarne biją skoczka na d4 ( 29. … Hd4) i materialnie jest ciągle względnie równo.
Następuje 30. Wg6 i Kh7. Czarne mogły próbować ustać pozycję z marnymi szansami po 30. … Wc7 ale marsz pionka h jest potężną groźbą, której chyba nie da się odeprzeć. I tak byłoby lepiej niż w partii.
Teraz Jorden zaczyna od hg, Gh6, zaciąga króla ciężkimi figurami na pole e7 i zgarnia wrogiego hetmana a partia jest przesądzona.
W efekcie końcowym białe mają hetmana za wieżę i gońca co trzeba jeszcze umieć wygrać. Jednak w tym przypadku czarne nie mają jak ustawić żadnej twierdzy, która zatrzymałaby białego hetmana. Warto zobaczyć jak realizuje to Jordem, choćby dla widoku gnębionego Nepomniachtchiego.
Piękna partia w wykonaniu Jordena, wraz z partią Radjabova z Viditem mogą konkurować o miano najpiękniejszej dotychczasowej partii w turnieju.
Van Foreest opowiada o swojej wygranej partii z Nepomniachtchim
Przebieg partii Van Foreest – Nepomniachtchi
1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6 6. h3 e5 7. Nb3 Be6 8. f4 exf4 9. Bxf4 Nc6 10. Qe2 Be7 11. O-O-O Qc7 12. g4 O-O 13. g5 Nd7 14. Qe3 Rac8 15. Kb1 Rfe8 16. h4 b5 17. Qg3 Nce5 18. Nd4 Nb6 19. Bh3 Bxh3 20. Qxh3 Nec4 21. Nd5 Nxd5 22. exd5 Nb6 23. Bc1 Nxd5 24. h5 Bf8 25. g6 h6 26. Qg2 Nf6 27. Bxh6 fxg6 28. Rdf1 Qc4 29. Rxf6 Qxd4 30. Rxg6 Kh7 31. Bc1 Qe4 32. h6 Qxg6 33. hxg7+ Kxg7 34. Bh6+ Kf7 35. Rf1+ Qf6 36. Qd5+ Ke7 37. Bg5 Qxg5 38. Rf7+ Kd8 39. Qxg5+ Be7 40. Qd5 Rg8 41. a3 Rg1+ 42. Ka2 Re1 43. Qb7 Rxc2 44. Rh7 Rc7 45. Qxa6 Re5 46. Rh8+ Kd7 47. Qa8 Bf6 48. Rf8 Bg7 49. Rd8+ Ke7 50. Qb8 Rec5 51. Rg8 Ke6 52. Qe8+ Kd5 53. Qe2 Be5 54. Rb8 Kc6 55. Qe4+ Kd7 56. Qd3 Kc6 57. Qf3+ d5 58. Qh5 d4 59. Qg6+ Bd6 60. Qe4+ 1-0
Fedoseev – Giri
Są różni szachiści. Jedni grają bardziej spokojne szachy, inni bardziej agresywne. Jedni wolą klarowne pozycje, inni skomplikowane. Zawodnicy światowej czołówki mimo, że są wszechstronni to mają swoje preferencje, a mimo to odnoszę wrażenie, że czasem chcą zagrać po prostu coś innego. Wariant zamknięty Obrony Sycylijskiej nie jest częstym gościem na takim poziomie rozgrywek, a w połączeniu z agresywną grą wywołał wiele kontrowersyjnych posunięć po obu stronach i nawet nie chcę się podejmować oceny większości z nich. Mimo, że sam lubię czasem zagrać zwariowane pozycje to poziom entropii w tej partii to dla mnie trochę za dużo, zwłaszcza, że to już dziesiąta relacja (jak ten czas leci), którą dla was piszę. Przy okazji zapraszam na I turniej Grand Prix Infoszach. Oprócz możliwości gry z innymi miłośnikami królewskiej gry, będzie szansa mnie ograć (jak chcesz wiedzieć kogo jeszcze możesz pokonać w tym turnieju to się zapisz, zobacz, ograj, godzinkę przecież znajdziesz w piątkowy wieczór) na przykład przy tak zwariowanych szachach jak w tej partii.
Zamknięta Sycylijka bez szybkiego d5, tak można podsumować powyższą pozycję. Ataki na przeciwległych skrzydłach i wyścig kto pierwszy dopnie swego. Do tej pory grano tutaj roszadę co wydaje się naturalne z następnym kontynuowaniem ataku przez g4 i f5. Fedoseev natomiast ogranicza arenę walki poprzez a4 kosztem otwarcia linii na skrzydle gdzie atakuje przeciwnik.
Po dalszej walce (obfitej w dyskusyjne posunięcia) okazało się, że czarne też mają coś dopowiedzenia na skrzydle hetmańskim. Zagrają teraz b4 i nawet grozi Wfa1. Jednak zawodnicy dalej będą komplikować pozycję.
Teraz w partii nastąpiło bicie na f4 gońcem. Niemniej osobiście rozważyłbym tutaj Wf4. Nie będę przytaczał konkretnych wariantów, gdyż nie taki jest cel tych relacji by dokładnie omawiać i dyskutować z zagraniami arcymistrzów, ale optycznie można odnieść wrażenie, że czarnych jest jakby więcej, a ofiara jakości w tej pół-zamkniętej pozycji z czarnymi dziurami i zniszczeniem struktury pionów nie wygląda źle, przynajmniej na pierwszy rzut oka.
W powstałej pozycji nastąpiło 31. Sf4 i w dalszym toku partii czarne coraz bardziej dominowały i w końcu wygrały. Warto zwrócić uwagę, że białe miały inne możliwości, które wydają się rozsądne, na przykład Hb4, Wf4, e5. Zostawiam Cię czytelniku z tą pozycją i całą partią do samodzielnej analizy. Podsumuję tylko, że z tego entropicznego pojedynku górą wyszedł Giri, który wyraźnie preferuje kolor czarny w tym turnieju (wszystkie jego wygrane partie w turnieju – aż 4 grał czarnymi).
Przebieg partii Fedoseev – Giri
1. e4 c5 2. Nc3 d6 3. Nge2 Nf6 4. g3 g6 5. Bg2 Nc6 6. d3 Bg7 7. h3 O-O 8. Be3 Rb8 9. f4 Ne8 10. a4 Nd4 11. O-O Nc7 12. g4 a6 13. Rb1 Bd7 14. Ng3 b5 15. axb5 axb5 16. Nce2 b4 17. f5 e6 18. Nxd4 cxd4 19. Bf4 e5 20. Bd2 Bf6 21. Kh2 b3 22. Ra1 Bb5 23. Ra3 bxc2 24. Qxc2 Na6 25. b4 Bg5 26. Rf3 Rb6 27. Qa2 Bf4 28. Bxf4 exf4 29. Ne2 Nxb4 30. Qd2 d5 31. Nxf4 Nxd3 32. Nxd5 Qd6+ 33. Rg3 Qxa3 34. Nxb6 Qd6 35. Nd5 Bc4 36. f6 Bxd5 37. Qxd3 Be6 38. Kg1 Bc4 39. Qf3 d3 40. e5 Qxe5 41. Qe3 Re8 0-1
Shankland – Radjabov
Amerykanin oraz Azer w tym turnieju nie błyszczą, no może poza drobnymi wyjątkami takimi jak perełka Radjabova w partii z Viditem. Jednak jedna jaskółka wiosny nie czyni i nikt się raczej nie spodziewał w tej partii aby wióry leciały. Możliwe, że Panowie myślami się przenosili do Gibraltaru (gdzie rozpoczął się bardzo silny turniej typu Open), gdyż na szachownicy przesunęli się geograficznie w tym kierunku grając Partię Katalońską.
Shankland wybiera trochę rzadszą kontynuację – Gg5, z późniejszym Sd2-Sb3, aby kontrolować pole c5, które jak już wspominałem w poprzednich relacjach jest kluczowe w tym debiucie. Dotychczas szachiści wybierali tutaj głównie ruch Sc3, który w połączeniu z a3 oraz b4 też fiksuje pole c5, przynajmniej na jakiś czas. Plan obrany przez Shanklanda ma jedną wadę, figury trochę gorzej stopują ruchy pionami niż same pionki, dwa w szczególności.
Po kilku kolejnych posunięciach czarne pozbyły się słabości pola c5 na którym stanął biały pion. Powstała za to dziura na d6, którą białe mogłyby wykorzystać, gdyby opanowały linię d. To jak można to zrobić pokazał Fedoseev w partii z Shankladem, opisywałem to w artykule na temat 8 rundy Tata Steel Masters 2019. Ponieważ nikt nie zdominował kluczowej kolumny siły na niej się zrównoważą a następnie nastąpi szybka seria wymian.
Remis, nic dodać nic ująć. Złośliwi by powiedzieli, że w poprzedniej rundzie Radjabov przegrał przecież 'prostą’ końcówkę. Jednak ja będę bronił Radjabova, gdyż ten chciał forsownie przejść do remisowej końcówki pionkowej. Posunięcie zagrane w tamtej partii przez Fedoseeva nie było łatwe do zauważenia z daleka (ruch przed już nie aż tak trudne ale to dla Azera było za późno). Nie zmienia to faktu, że zawodnik takiej klasy jak Radjabov powinien takie rzeczy widzieć. Jak nie wiesz o czym mówię to tutaj jest relacja z 9 rundy Tata Steel Masters 2019.
Przebieg partii Shankland – Radjabov
1. d4 Nf6 2. c4 e6 3. Nf3 d5 4. g3 Be7 5. Bg2 O-O 6. O-O dxc4 7. Qa4 a6 8. Qxc4 b5 9. Qc2 Bb7 10. Bd2 Be4 11. Qc1 c6 12. Rd1 Nbd7 13. Bg5 Rc8 14. Nbd2 Bg6 15. Nb3 Qc7 16. Nc5 Nxc5 17. dxc5 Rfd8 18. b4 Rxd1+ 19. Qxd1 a5 20. a3 Rd8 21. Qe1 Be4 22. Rd1 Rxd1 23. Qxd1 axb4 24. axb4 Nd5 25. Bxe7 Qxe7 26. Qd4 Bxf3 27. Bxf3 e5 28. Qg4 Qe6 29. Qxe6 fxe6 30. Bxd5 exd5 31. f3 ½-½
Podsumowanie 10. rundy Tata Steel Masters 2019
W telegraficznym skrócie:
- Mamedyarov kontynuuje trening i dietę z poprzedniej rundy czyli redukcja, redukcja, redukcja, tym razem pokazuje Dingowi jak remisować
- Radjabov znowu dostaje końcówkę pionkową, tym razem remisową z Shanklandem
- Gwiazda Kramnika zanika z konstelacji topowych graczy a w Wijk aan Zee spada na dół tabeli wybijając Vidita.
- W partii Dudy spada pranie, potem prawie pada klapa zegara i niestety cała partia. Wszystko zgodnie z przepisami i Rapport wygrywa
- Giri okazuje się lepszym fizykiem niż Fedoseev i wygrywa w pojedynku o dużej entropii
- Carlsen wyskakał sobie zwycięstwo z Anandem i został samodzielnym liderem
- Anand fatalnie się pomylił w końcówce skoczkowej
- Słodka zemsta i wiszące figury Jordena wyrównują Holendersko-Rosyjskie porachunki. Nepo już nie Nepokonany.
Kojarzenie 11. rundy Tata Steel Masters 2019
NR | Białe | Czarne |
1 | Radjabov, Teimour | Carlsen, Magnus |
2 | Giri, Anish | Shankland, Samuel |
3 | Nepomniachtchi, Ian | Fedoseev, Vladimir |
4 | Kramnik, Vladimir | Van Foreest, Jorden |
5 | Mamedyarov, Shakhriyar | Vidit, Santosh Gujrathi |
6 | Rapport, Richard | Ding, Liren |
7 | Anand, Viswanathan | Duda, Jan-Krzysztof |
Turniej chyli się już ku końcowi, zostały raptem trzy rundy do samego końca. Muszę przyznać, że cieszą mnie dni wolne w Tata Steel i jestem pod wrażeniem kondycji zawodników. Ja ledwie daje radę, żeby zdać relacje z tego widowiska. Miejmy nadzieję, że Jan Krzysztof Duda na ostatnie trzy rundy ma jeszcze siły, bo przeciwników ma bardzo trudnych (Anand, Carlsen i na odchodne Ding, z którym Duda musi wyrównać rachunki za nowinkę z olimpiady).
Jedenasta runda już 25.01.2019 o godzinie 13:30 zapraszamy do śledzenia na żywo i na infoszach.pl.
Na razie wygląda na to że Duda ma braki. Źle gospodaruje czasem. Nie potrafi wyczuć kiedy trzeba odpuścić i przyjąć remis. Często szybko ustawia trochę gorsze pozycje i musi mozolnie bronić. Wydaje się że jest zbyt impulsywny, trochę jak Nigel Short.
To tak na przyszłość do poprawy, w razie gdyby chciał zostać mistrzem świata 🙂 Bo jak nie ma takich wielkich ambicji to spokojnie może obijać się w czołówce, jak Wojtaszek.
Jest młody i w dodatku dopiero co po zdobyciu wicemistrzostwa w blitzu więc nic dziwnego że impulsywny 🙂 Dobrze że ma takie parcie na wygraną w takim turnieju bo to znaczy że jest odważny i nie boi się ryzykować i to mu zostanie a wyczucia kiedy odpuścić w pojedynkach z czołówką się powoli nauczy 🙂