Tata Steel Chess Masters 2019 | Wyniki 5 rundy

Mijają dni, mijają noce a w Turnieju Tata Steel Chess Masters wciąż wielkie emocje i gra na wysokim poziomie. Mimo, że to ostatnia runda przed pierwszą przerwą zawodnicy nie odpuszczali, no może z drobnymi wyjątkami wynikającymi z ostrożności. Było co oglądać, od wykładów szachowych przez pędzące dyliżansy i Słonie a na tańcu flamenco i pasadoble kończąc. Zastanawiasz się jak to możliwe? Czytaj dalej a wszystkiego się dowiesz.

Wyniki 5. rundy Tata Steel Masters 2019

Poniżej przedstawiamy skrócony przebieg poszczególnych partii.

Van Foreest – Carlsen

Szachy to specyficzny sport, gdzie remisy są rzeczą naturalną i występują dużo częściej niż w innych dyscyplinach. Do tego na turniejach takich jak Tata Steel Masters nie ma słabych zawodników, każdy może wygrać z każdym. Zawodnicy prezentują najwyższy możliwy poziom i nawet jakby w danej rundzie padło 7 remisów to nikt by się nie zdziwił, może tylko trochę rozczarował. Jednak od Mistrza Świata w Szachach oczekuje się więcej, zwłaszcza jak utrzymuje najdłuższą serię partii bez wygranej i bez porażki swoją drogą. Dlatego w pojedynku z Van Foreestem ciążyła na nim wielka presja, że jak nie z Jordenem to z kim ma wygrać. Jednak Carlsen to klasa sama w sobie i nie dał po sobie poznać emocji. Pewnie przeszedł przez pojedynek z młodym Holendrem.

Na temat nazwy tego wariantu w Obronie Sycylijskiej się nie wypowiem. Jest sporo określeń w obiegu i nie chcę w żaden sposób opowiadać się po żadnej ze stron. Użyję numeru ECO B33. O ile jeszcze pozycja jest książkowa nie jestem pewien, czy powinienem być pod wrażeniem odwagi Jordena, czy braku instynktu samozachowawczego. Grać z Mistrzem Świata wariant, który był w ostatnim meczu przećwiczony przez Caruanę i Carlsena? Można i tak, nie oceniam.

Kilka posunięć później białe wycofały się po swoim ataku-naskoku prowadzonym w tym szczególnym odgałęzieniu. Mimo, że optycznie białe zdają się stać lepiej i może tak jest w rzeczywistości to należy pamiętać, że ludzie (w tym szachiści) nie są komputerami. Zmierzam do prostego wniosku, że czarne mają po prostu przyjemniejszą grę w tej pozycji jaki i ogólnie wybranym przez Van Foreesta wariancie.

Czarne chcą zagrać f5, Ge7, roszada, przesunąć piona na e4 robiąc miejsce dla skoczka na e5, gońca ustawić na f6 i próbować przeforsować f4. W zapasie, jak białe zrobią długą roszadę, w powietrzu wisi b7-b5. Natomiast wskazanie jasnego planu dla białych nie jest proste i Jorden też miał z tym problem.

Część planu czarnych zrealizowana. In plus dla czarnych jest jeszcze zablokowanie ewentualnych ataków białych na skrzydle królewskim poprzez f5 i h5. Teraz czarnym pozostaje przegonić hetmana z b6, poprawić pozycje swojego hetmana, zdwoić wieże na linii f i forsować f4.

Białe cały czas stoją w miejscu. Czarne natomiast kończą swój plan gry. W powyższej sytuacji jedynym ratunkiem białych było Wg6 zgodnie z zasadą, że w dużo gorszej pozycji na pograniczu przegranej należy maksymalnie komplikować sytuację, utrudniając życie przeciwnikowi. Zamiast tego Holender zagrał Ka1 i po następnych 6 posunięciach poddał, gdyż pozycja się sypie – pada pion f2.

Tak opowiadam i opowiadam co należało zrobić, czego nie, jakby to było takie proste. Urok komentowania polega na tym, że widać perspektywę całej partii już po fakcie oraz, kolejna szachowa reguła z boku widać więcej.

Na koniec oddaję głos uczestnikom pojedynku.

Magnus Carlsen opowiada o wygranej partii z Van Foreestem

Joren Van Foreest opowiada o przegranej partii z Magnusem Carlsenem

Przebieg partii Van Foreest – Carlsen

1. e4 c5 2. Nf3 Nc6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 e5 6. Ndb5 d6 7. Nd5 Nxd5 8. exd5 Ne7 9. c4 Ng6 10. Qa4 Bd7 11. Qb4 Qb8 12. h4 h5 13. Be3 a6 14. Nc3 f5 15. O-O-O Be7 16. g3 O-O 17. Be2 e4 18. Bd4 Bf6 19. Bxf6 Rxf6 20. Qb6 Ne5 21. Kb1 Be8 22. Rd2 Nd7 23. Qd4 Qc7 24. Nd1 Ne5 25. Ne3 f4 26. gxf4 Rxf4 27. Rg1 Bg6 28. Ka1 Raf8 29. c5 Rxf2 30. Qc3 Qxc5 31. Qxc5 dxc5 32. d6 Kh7 33. d7 Nf3 0-1

Fedoseev – Vidit

Niedawno w Polsce mieliśmy, żywą dyskusję związaną z dzikami. Po paru dniach klimat myśliwski pojawił się w Wijk aan Zee podczas pojedynku Rosjanina Fedoseeva z młodym Hindusem. Vladimir chciał upolować Vidit, jak wytrawny myśliwy wypatrzył słabą jednostkę w czarnym obozie – izolowanego piona, którego chciał ustrzelić, ale z biegiem czasu to Vidit stał się myśliwym a Rosjanin zwierzyną.

W powstałej na diagramie pozycji Fedoseev stosuje nową ideę. Do tej pory grano w tej pozycji Ga6 i po odbiciu skoczkiem Hd3 względnie wygrywając tempo. Rosjanin uznał, że gońce i tak się wymienią, więc nie ma co się spieszyć. Co jest jeszcze istotne, dopóki nie nastąpi bicie skoczek z b8 nie może się ruszyć (broni gońca na a6), a po wymianie na d3 zamiast na a6, hetman i tak stanie na d3. Dlatego zdecydował się na ruch 10. Se2.

Przy takiej strukturze pionów czarne chcą zagrać c5 w ten sposób mogą powstać dwie charakterystyczne pozycje: wiszące piony lub izolowany pion w centrum, zależnie czy białe zbiją na c5, czy czarne zbiją na d4. W partii powstała pozycja z izolowanym pionem i to na niego polował Fedoseev.

To jest początek długiej manewrowej walki. Białe opanowały pole d4 by zablokować marsz izolowanego piona i następnie go ustrzelić ciężkimi figurami. Charakter pozycji może się znacząco zmienić w zależności od wymian jakie nastąpią. Czarne chcą doprowadzić do końcówki z hetmanem i skoczkiem, na hetmana i gońca. Białe wolałyby końcówkę z wieżą i gońcem na wieże i skoczka.

I na skutek dalszej walki, izolowany pion wciąż jest słaby, ale układ figur jest korzystniejszy dla czarnych. Hetman lepiej współpracuje ze skoczkiem gdyż lepiej się uzupełniają niż hetman i goniec – oddziałują w inny sposób. Tak też się dzieje w życiu. Ludzie łączą się w grupy osób o różnych umiejętnościach, żeby się uzupełniać. Patrząc z drugiej perspektywy istnieje też przysłowie 'Gdzie kucharek sześć …’ określające, że osoby tej samej profesji w zbyt dużym zagęszczeniu sobie nawzajem przeszkadzają. Tak czy siak, czarne stoją lepiej.

W międzyczasie biały pionek dziarsko szedł do przodu i zaszedł za daleko w las na skutek czego niechybnie zakończy swój żywot na szachownicy a czarne będą miały oddalonego wolnego piona, co powinno starczyć do wygranej. Trzeba tylko uważać na wiecznego szacha, którego lubią dawać hetmany.

Na koniec nastąpiła krótka seria pomyłek po obu stronach. Zaczęły czarne, ruchem Ha3 wypuszczając wygraną. Dlaczego Ha3 wypuszcza wygraną? Tym razem nie odpowiem wprost dam za to małe podpowiedzi.

• Posunięcie Hb4 utrzymuje przewagę.
• Po Ha3 zastosowanie mają dwa motywy.
• Jednym z nich jest odciągnięcie obrońcy.
• Miłej zabawy! Jak znajdziesz rozwiązanie (bez pomocy komputera), możesz się tym pochwalić w komentarzu.

Ostatecznie partia zakończyła się remisem.

Przebieg Partii Fedoseev – Vidit

1.d4 Nf6 2.c4 e6 3.Nc3 Bb4 4.Qc2 O-O 5.a3 Bxc3+ 6.Qxc3 d5 7.e3
b6 8.cxd5 exd5 9.Bd3 Ba6 10.Ne2 c5 11.b3 Ne4 12.Qc2 Bxd3
13.Qxd3 Nc6 14.Bb2 cxd4 15.Nxd4 Nc5 16.Qd1 Nxd4 17.Bxd4 Ne6
18.O-O Qh4 19.Bb2 Rad8 20.Rc1 Rd7 21.f4 Qe7 22.b4 f6 23.Qb3
Qf7 24.Rfd1 Rfd8 25.h3 Qg6 26.a4 Qe4 27.a5 bxa5 28.bxa5 Kf7
29.Kh2 h5 30.Bd4 Re7 31.Rc3 Rdd7 32.a6 h4 33.Qb2 Rc7 34.Qf2
Rxc3 35.Bxc3 Rc7 36.Be1 Rc2 37.Rd2 Rxd2 38.Bxd2 Qd3 39.Bb4 Qc4
40.Be1 Qxa6 41.Qxh4 Qe2 42.f5 Ng5 43.Qg3 Kg8 44.Bc3 Qb5 45.Qc7
Ne4 46.Bd4 a5 47.Qe7 a4 48.Bb2 Qb8+ 49.Kg1 Qc8 50.Kh2 Qb8+
51.Kg1 Qc8 52.Kh2 Kh7 53.Qa7 Qf8 54.Bd4 a3 55.Kg1 Qb4 56.Kh2
Qd6+ 57.Kg1 Qb4 58.Kh2 Qb3 59.Qa8 a2 60.Qe8 Qa3 61.Ba1 Qd6+
62.Kg1 Qc5 63.Qg6+ Kg8 64.Qe8+ Qf8 65.Qa4 Qc8 66.Qxa2 Qc1+
67.Kh2 Qc7+ 68.Kg1 Qc1+ 69.Kh2 Nd2 70.Bb2 Qe1 71.Qxd5+ Kh7
72.Bc3 Nf1+ 73.Kg1 Nd2+ 74.Kh2 Nf1+ 1/2-1/2

Shankland – Ding

Pojedynek będącego cały czas na fali Amerykanina Shanklanda z Dingiem był już trzecim pojedynkiem tych Panów. Dotychczas spotkali się 2 razy, w 2015 pojedynek zakończył się wygraną Dinga a w 2017 wspomnieni szachiści rozeszli się w pokoju podpisując remis. Runda piąta Tata Steel Masters 2019 kontynuuje tendencję ich pojedynków, co dwa lata. Niektórzy mogliby przypuszczać, że skoro raz wygrał Ding, raz był remis to teraz czas na wyrównanie i wplątanie kolejnego cyklu (1, 0.5, 0) wraz z wygraną Shanklanda. Na całe szczęście szachy nie są aż tak przewidywalne.

Partia toczyła się w jednym z wielu wariantów Partii Hiszpańskiej. Nie zgłębiając się w nazewnictwo arcymistrzowie realizowali do tej pory typowe plany w tego typu pozycjach, czarne atak na skrzydle hetmańskim przez pozyskanie przestrzeni, białe przygotowują akcję na skrzydle królewskim, a ich skoczek przebył standardową drogę Sb1-d2-f1-e3. Do tej pory w tej pozycji grano głównie 15. Sh2 z następnym Shg4 i wymianą skoczków, a czarne kontratakowały w centrum poprzez d5.

Shankland zdecydował się na dziarskie 15. b4. Trudno podważać decyzje debiutowe arcymistrzów, jednak granie na skrzydle gdzie się jest słabszym i przeganianie skoczka stojącego na bandzie, na lepszą pozycje do mnie nie przemawia.

Na skutek odejścia skoczka na c6 białe zmuszone były wykonać kolejne posunięcie na słabszym skrzydle i następnie Ding dokonał planowanego i ideowego d5. Na to zagranie Shankland zagrał Sg4, co jest o tyle wątpliwe, że mógł tak zagrać zamiast wcześniejszego b4 w pozycji zanim czarne się przemanewrowały i zagrały d5.

Mówiąc krótko czarne są szybsze, stoją stabilniej i są bardziej skoordynowane. Natomiast figury białych mimo, że są wyprowadzone (goniec c1 nie stoi aż tak źle) to zdają się strzelać każda w swoją stronę z biegiem kolejnych posunięć ta tendencja się utrzymuje i jest coraz bardziej widoczna.

Na diagramie po 25 posunięciu czarnych widać wyraźnie, różnicę aktywności figur. Czarne gońce atakują piony przeciwnika (a3 oraz e4) gdy białe strzelają w powietrze albo własne bierki. Czarne wieże są na półotwartych lub otwartych liniach a białe atakują w silnie bronione punkty i są przesłonięte przez własne figury. Można odnieść wrażenie, że białe figury chodzą sobie między nogami i mogłyby razem nakręcić film pod tytułem 'Zaplątani’, gdyby Disney nie zastrzegł już takiego tytułu.

W tej pozycji Shankland gra Wb3 chcąc się wykaraskać ze swoich problemów. Nieopatrznie wchodzi pod motyw taktyczny (o tym później) i chwilowo – w celu przemanewrowania jeszcze bardziej zaburza koordynacje i możliwości sowich białych kolegów. Okazuje się, że bezpieczniejsze było zajęcie drugiej otwartej linii poprzez Gb2 i Wbc1.

To pozornie naturalne i profilaktyczne posunięcie właściwie przegrywa partię. (Sytuacja przed f3 już była ciężka) Okazuje się, że goniec c2 po zagraniu Wac8 nie ma dla siebie miejsca. Jeśli odejdzie na d3 to Sc5. Natomiast taktyczny odwrót na b1 osłabia diagonalę a4-d1 (na której stoją obie białe wieże) i po b4 grozi Ga4!

To była solidna partia w wykonaniu Dinga, która zakończyła się jego zwycięstwem i dzięki niej dzieli fotel lidera z Nepomniachtchim.

Ding Liren opowiada o partii z Shanklandem

Przebieg partii Shankland – Ding

1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 a6 4. Ba4 Nf6 5. O-O Be7 6. Re1 b5 7. Bb3 O-O 8. h3 Bb7 9. d3 d6 10. c3 Na5 11. Bc2 c5 12. Nbd2 Re8 13. Nf1 h6 14. Ne3 Bf8 15. b4 cxb4 16. cxb4 Nc6 17. a3 d5 18. Ng4 Nxg4 19. hxg4 dxe4 20. dxe4 Qxd1 21. Rxd1 a5 22. bxa5 Nxa5 23. Rb1 Bc6 24. Nd2 Red8 25. Kf1 Nb7 26. Rb3 Bd7 27. f3 Rac8 28. Bb1 b4 29. Rb2 Ba4 30. Re1 Rc7 31. Ba2 bxa3 32. Rb6 Bc5 33. Rb1 Bc2 0-1

Radjabov – Duda

Ostatniego dnia przed pierwszym dniem wolnym w turnieju Tata Steel Masters Jan-Krzysztof Duda grał czarnymi ze spokojnym w tym turnieju i wciąż niepokonanym Teimurem Radjabovem. Jeżeli sylwetka tego zawodnika nie jest Tobie znana (na przykład z jakiegoś powodu pominąłeś relacje z poprzednich rund), to na matowanie.pl zobaczysz kto gra w Tata Steel Masters 2019.

Doświadczony już Azer (pewnie niektórzy pamiętają, że jako nastolatek wygrał z Kasparowem) przeniósł partię z Polakiem na nieco zwierzęce tory. Rozgrywka rozpoczęła się od 1. e4 e5 2. Gc4, czyli Debiutu Gońca (w literaturze rosyjskiej debiut nazwany jest Debiutem Słonia, gdyż rosyjski goniec to słoń). Jan nie chcąc być stratowanym w odpowiedzi zaczął budować silne centrum.

Teoria tego otwarcia się jeszcze nie skończyła, natomiast Polski arcymistrz stracił już trochę czasu na zegarze, a po posunięciu w tekście po raz pierwszy zamyślił się Radjabov.

Do tej pory w powyższej sytuacji czarne biły na polu d5 pionem, ponieważ:

• zwalniają w ten sposób pole c6 dla skoczka
• pion z d5 ogranicza białopolowego gońca czarnych
• czarne budują 'silne’ centrum
• po ewentualnym biciu przez białe skoczkiem na polu e5 dostają kontrę w pozycji z izolowanym pionem w centrum

Natomiast nasz arcymistrz zdecydował się na trochę inne podejście i odbił skoczkiem na polu d5 zamiast pionem. W efekcie białe nie mogą bić na e5, ponieważ pion f ma wolną drogę by pójść na f6, po wcześniejszym związaniu skoczka. Jak okazało się (po fakcie) w partii bicie skoczkiem było ryzykowne i agresywne, czyli pasujące do szachów naszego arcymistrza.

Kilka posunięć później Duda w swoim trzynastym posunięciu zagrał efektowne Gh3. Można było rozważać inne możliwości jak f5, Gf5, czy nawet bicie na f3, jednak we wszystkich tych kontynuacjach czarne by się broniły a po zagraniu przytoczonym w tekście, komplikują sytuację. Nie zmienia to jednak faktu, że coraz bardziej są widoczne efekty uboczne zagrania Sd5 oraz f6 i słoń (goniec) z b3 groźnie spogląda na czarnego króla.

Radjabov przygotował się do zdwojenia wież na kolumnie e oraz wyprowadził ostatnią figurę, od razu atakując punkt d5. Czarne wciąż mają problemy z koordynacją figur i zdecydowały się na ruch b6 z ideą Wa7 by po linii 7 przerzucić wieżę do akcji, a właściwie bardziej do obrony pola e7, na które zapatruje się biała wieża. Alternatywą było Sa6 z następnym Sc7 z ideą obrony punktu d5, oraz e8 gdzie mogłaby stanąć czarna wieża neutralizując baterię białych na linii e.

Po kilku następnych posunięciach, nasz arcymistrz wciąż ma problemy ze znalezieniem właściwych miejsc dla swoich figur. Na szczęście Polaka Radjabov zdecydował się na ostrożne We3, z możliwością Wh3. Dość zachowawczo gra Teimur w Wijk aan Zee. Strach pomyśleć jak partia mogłaby się skończyć, gdyby Azer ruszył do ataku poprzez g4, Hh2 i f4 lub bardziej taktycznie grając od razu Hh2 z groźbą Sg6.

Po kolejnych paru posunięciach widać, że koncepcja obrony za pomocą wieży na linii 7 przynosi efekty w postaci opóźnienia ataku białych. W tej pozycji Panowie powtórzyli posunięcia grając Gf5-Gd3 i Se7-Sg6. Jan miał sporo szczęścia w tej partii, gdyż białe wyraźnie stoją lepiej w tej pozycji, ale jak powszechnie wiadomo – szczęście sprzyja lepszym.

Po tej partii Jan, tak jak zresztą pozostali zawodnicy ma dzień wolny, żeby na chwilę złapać oddech. Wierzymy, że należycie wypocznie i dalej będzie nas godnie reprezentował. Trzymajmy kciuki!

Przebieg partii Radjabov – Duda

1. e4 e5 2. Bc4 Nf6 3. d3 c6 4. Nf3 d5 5. Bb3 Bb4+ 6. Bd2 Bxd2+ 7. Qxd2 a5 8. a4 O-O 9. exd5 Nxd5 10. O-O f6 11. h3 Be6 12. d4 e4 13. Re1 Bxh3 14. Rxe4 Bf5 15. Re2 Kh8 16. Nc3 b6 17. Rae1 Ra7 18. Nxd5 cxd5 19. Qf4 Bg6 20. c3 Rd7 21. Nh4 Bh5 22. Re3 g5 23. Qf5 Nc6 24. Nf3 Ne7 25. Qb1 Ng6 26. Bc2 Rg7 27. Bf5 Ne7 28. Bd3 Ng6 29. Bf5 Ne7 30. Bd3 Ng6 ½-½

Giri – Anand

Giri wraz z Anandem już przed dniem wolnym zaczęli się przygotowywać do szachowej sjesty w Wijk aan Zee rozgrywając pojedynek w Partii Włoskiej. Nie zgłębiając się w dywagacje teoretyczne początek partii był dość typowy dla tego typu pozycji i większość bierek udała się na standardowe pozycje dla tego otwarcia.

Sytuacja po biciu gońca skoczkiem (12. … Sb5) pojawiła się w pojedynkach światowej czołówki już kilkukrotnie. Warto dodać, że już czterokrotnie powyższą pozycję grał białymi nieobecny w turnieju Tata Steel Masters francuski arcymistrz Vachier Lagrave. Białe stoją w tym momencie przed strategicznym dylematem.

• Czy chcą oddać parę gońców wykonując bicie na b5, w zamian za potencjalne szanse uzyskania kontroli nad polem d4, które zajmie jeden ze skoczków?
• Czy może lepiej zbić na c5 przejść do pozycji z różnopolowymi gońcami i jednocześnie zmusić czarnego skoczka do powrotu na a7?

Giri w partii z dużo starszym i bardziej doświadczonym Hindusem wybrał pierwszą możliwość.

Mija kilka posunięć i znowu staje na desce znajoma pozycja. Tym razem z partii Leko – Kasimdżanov granej w 2018 na Olimpiadzie w Batumi. W przytoczonej partii Kasimdżanov zagrał Gd7 i partię ostatecznie przegrał (jeśli chcesz wiedzieć dlaczego, zapraszam do samodzielnej analizy). Anand nie chciał iść dalej w teoretyczne dysputy odtwarzając partie innych zawodników i zagrał w tej pozycji nowe Gc4. Posunięcie byłego mistrza świata także atakuje piona b5 jak w partii z Batumi, jednak goniec cały czas ma pod kontrolą pole d5, dzięki czemu daje czarnym szanse na otwarcie pozycji co jest korzystne dla strony z parą gońców. Oczywiście bicia nie są obowiązkowe i po późniejszym d5 białe mogą przepchnąć swojego piona na e5. Tak też się stało w partii.

Po paru kolejnych posunięciach, skoro białe nie chciały wymienić centralnych pionów, to czarne jednego z nich ofiarowały. Dalej nastąpiło Hf3 i wymiana lekkich figur, po czym Panowie zgodzili się na pokojowe zakończenie pojedynku. W powstałej pozycji jest jeszcze sporo walki, ale rozumiemy, że zawodnicy mogą być lekko zmęczeni i nie chcieli ryzykować.

Można przypuszczać, że gdyby pozycja powstała w innej rundzie albo białymi grał bardziej agresywnie nastawiony zawodnik (przynajmniej tego dnia) partia toczyłaby się dalej. Można było kontynuować tak jak w partii lub zamiast Hf3, spróbować Wg4 z następnym Wg3 i Ge3, tworząc przy okazji groźbę Hh5 a w razie potrzeby i możliwości przerzucać drugą wieżę przez a4 na skrzydło królewskie. Niemniej byłoby to obarczone pewnym ryzykiem.

Przebieg partii Giri – Anand

1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bc4 Bc5 4. c3 Nf6 5. d3 d6 6. O-O a6 7. a4 O-O 8. Re1 a5 9. h3 h6 10. Nbd2 Be6 11. Bb5 Na7 12. d4 Nxb5 13. axb5 exd4 14. Nxd4 Re8 15. Nf1 Bc4 16. Ng3 d5 17. e5 Ne4 18. Nxe4 dxe4 19. Rxe4 Qd5 20. Qf3 Bxd4 21. cxd4 Re6 22. Rf4 ½-½

Nepomniachtchi – Rapport

W piątej rundzie lider turnieju Tata Steel Masters 2019 skrzyżował bierki z węgierskim arcymistrzem Rapportem. Pozycja na desce była opóźniona tak jak rozpoczęcie rundy tego dnia. Różnica polegała tylko w jednostkach. Runda zaczęła się pół godziny później niż zwykle a przez zagranie d6 jeden ruch później powstała Opóźniona obrona Stenitza w Partii Hiszpańskiej zwana przez nie których nie patrzących tak często na zegarki ulepszoną obroną Stenitza.

Czas jest w życiu ważny ale wróćmy do partii. Rapport we wczesnej fazie gry wybiera mniej wydeptaną ścieżkę – Se4, przez co białe kosztem pary gońców otwierają dwie centralne linie (kolumny). Dużo częściej spotka się w tej pozycji Gd7, co jest bardziej spójne z ruchem d6.

Powstała pozycja była już grana przez węgierskiego arcymistrza w zeszłym roku w Reykjaviku. Jego przeciwnik (grający białymi zdecydował się na Sa3 i wykonał taniec skoczków Sg4-e3-d5 a drugi Sa3-c4-e3). Mimo zastosowania tak zaawansowanych kroków szachowej wirtuozerii w operowaniu Skoczkami partia zakończyła się remisem.

Nepomniachtchi zazwyczaj nie tańczy tak jak mu zagrają, tak było i w tym przypadku. Rosjanin obrał plan przerzucenia hetmańskiego skoczka na pole d4 (przez Sb1-d2-b3-d4) z równoległym manewrem jego kolegi Sg4-e3-d5.

Rapport wybrał Kc8 i okazało się, że będzie miał przez to problemy. Co prawda posiada lepszy układ figurowy (para gońców w otwartej pozycji, gońce + wieże przeciwko skoczkom + wieżom) jednak kosztem słabszej struktury pionkowej i opóźnieniu w rozwoju (brak komunikacji między wieżami). Można było rozważyć ruch c6 aby powstrzymać ustawienie białych skoczków na d5 i d4.

Teraz Nepo, po realizacji wcześniej założonego planu straci dwa tempa, grając Sb3 a następnie Sd4. Lepszym wydaje się w tej pozycji Se7 i mimo, że szkoda takiego skoczka za gońca d8 to białe wprowadziłyby wieżę na linie 7. Jednak bicia w szachach nie są obowiązkowe i pozycja po Kb8 nie jest już taka klarowna ale lepiej było stanąć w ten sposób niż chodzić w te i z powrotem, ale taki pogląd na sytuacje mamy dopiero po partii.

W efekcie czarne dostały dość czasu by się wyplątać ze swoich problemów i walka dyliżansu (dwóch skoczków) z parą snajperów (gońców) przeniosła się na jedno skrzydło i pozostała nierozstrzygnięta.

Bardzo ciekawa i przyjemna dla oka partia. Śmiało można ją pokazywać juniorom i nie tylko jako dobre ćwiczenie w posługiwaniu się skoczkiem/skoczkami. Przy okazji jest też interesującym wyjątkiem, w którym para skoczków bez placówek w centrum dobrze radzi sobie z długonogimi oponentami.

Przebieg partii Nepomniachtchi – Rapport

1.e4 e5 2.Nf3 Nc6 3.Bb5 a6 4.Ba4 Nf6 5.O-O d6 6.c3 Nxe4 7.d4
Bd7 8.Re1 Nf6 9.Bxc6 Bxc6 10.dxe5 dxe5 11.Qxd8+ Kxd8 12.Nxe5
Be8 13.Bg5 h6 14.Bxf6+ gxf6 15.Ng4 Be7 16.Nd2 Bd7 17.Ne3 Be6
18.Nb3 Kc8 19.Nd4 Bd7 20.Rad1 a5 21.Nd5 Bd8 22.Nb3 b6 23.Nd4
a4 24.c4 Ra5 25.f4 c6 26.Nc3 Re8 27.Rxe8 Bxe8 28.Kf2 Bd7
29.Rd3 Bc7 30.Kf3 Rc5 31.b3 axb3 32.axb3 f5 33.Re3 Kd8 34.Nd1
b5 35.Rd3 bxc4 36.bxc4 Rxc4 37.Ne3 Ra4 38.Nxc6+ 1/2-1/2

Kramnik – Mamedyarov

Kolejna partia Kramnika i znowu mieliśmy na drewnianym parkiecie Hiszpańskie tańce, tylko tym Rosjanin prowadził w rytm tykania zegarów (no dobrze prowadziłby w takim rytmie gdyby grali na mechanicznych zegarach, jeśli też wolisz mechaniczne zegary szachowe, daj znać w komentarzu).

Panowie troszkę czasu spędzili nad przypominaniem sobie partii innych zawodników oraz swoich analiz, aż doprowadzili do powyższej pozycji. Do tej pory grano tutaj narzucające się Sb5 (bardziej dociekliwych odsyłam do partii Leko – Gyimesi). Mamedyarov jak można po wstępie przypuszczać dokonał innego wyboru. Azer uznał, że skoczek na d4 stoi bardzo dobrze i nie ma powodu aby opuszczał tak dobrą placówkę. Dlatego zagrał w następnym posunięciu a5 uciekając spod bicia. Dla młodszych adeptów królewskiej gry pozycja jest dobrym przykładem, dlaczego warto wcześnie wykonać roszadę i zapewnić połączenie między wieżami. Gdyby czarne mogły wykonać Pasodoble (taniec hiszpański, dosłownie znaczący podwójny krok), zagrałyby roszada i następnie a bije b5 z bardzo przyjemną jeśli nie lepszą pozycją.

Po paru posunięciach skoczek opuszcza aktywny posterunek, cóż … skoczek w centrum bez wsparcia piona jest trudny do utrzymania i aż chce się zacytować, że „nic nie może przecież wiecznie trwać…” a przynajmniej nie bez pomocy innych osób lub bierek.

W przeciągu kolejnych 10 posunięć Panowie powymieniali co mogli i powstała bezbarwna pozycja, którą specjalnie wstawiam do opisu partii. Czy też odnosisz wrażenie, że już bardzo podobne ustawienie widziałeś w tym turnieju? Jeśli tak i wiesz w jakiej partii, napisz nam o tym i pochwal się swoją spostrzegawczością.

Oczywiście w zastałej sytuacji Rosyjsko-Azerski duet taneczny za zgodą sędziów podpisał remis.

Przebieg partii Kramnik – Mamedyarov

1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 a6 4. Ba4 Nf6 5. O-O Nxe4 6. d4 b5 7. Bb3 d5 8. dxe5 Be6 9. Nbd2 Nc5 10. c3 d4 11. Bxe6 Nxe6 12. cxd4 Ncxd4 13. a4 Bc5 14. Ne4 Bb6 15. Nfg5 Qd5 16. Nxe6 Qxe6 17. axb5 a5 18. b4 a4 19. Be3 Qxe5 20. Nc3 Ne6 21. Bxb6 Qxc3 22. Bc5 Nxc5 23. bxc5 O-O 24. Rxa4 Qxc5 25. Rxa8 Rxa8 26. Qc1 Qxb5 27. Qxc7 Qb8 28. Qxb8+ Rxb8 29. h3 h6 30. f3 f6 31. Kh1 ½-½

Podsumowanie 5. rundy Tata Steel Masters 2019

W telegraficznym skrócie:

• mamy dwóch liderów turnieju: Nepo i Dinga
• Carlsen dał lekcję szachów Van Foreestowi, którego prawie wszyscy biją
• Fedoseev i Vidit zanim zremisowali bawili się w myśliwego i zwierzynę po drodze zamieniając się rolami
• Giri remisuje z Anandem, po prostu
• Duda ma szczęście i ucieka przed słoniem z połową punktu
• na reszcie szachownic + u Nepo kurs tańca hiszpańskiego z równym podziałem punktów.

Kojarzenie 6. rundy Tata Steel Masters 2019

Szósta runda już 18.01.2019 o godzinie 13:30 zapraszamy do śledzenia na żywo i na infoszach.pl. Cieszymy się, że spędziliście z nami całe 5 rund turnieju w Wijk aan Zee. Widzimy wasze zainteresowanie tego typu formatem podsumowań poszczególnych rund i dlatego jesteśmy ciekawi waszych opinii na ten temat. Czy nie są zbyt długie, zbyt krótkie, mają zbyt luźną formę, widzielibyście to inaczej, czy po prostu wam się podoba. Proszę podzielcie się z nami swoją opinią w komentarzach poniżej lub na facebooku. (Jeśli ktoś bardzo się wstydzi lub nie chce korzystać ze wskazanych mediów, może do nas napisać prywatnie. Zachowamy opinię dla siebie).